Steeds meer mensen leven in stille armoede: 'Seks bespreken we makkelijker dan salaris'

"Vaak als we denken aan mensen die leven in armoede, denken we aan mensen met minima inkomen, maar dat is nu helemaal niet meer zo. Het kan iedereen overkomen", aldus Doevendans. Steeds meer mensen die bijvoorbeeld een eigen bedrijf hebben en die onder de midden inkomens vallen, kunnen de eindjes niet meer aan elkaar knopen. Die komen dan gauw in 'stille armoede' terecht.

Stille armoede

Onder 'stille armoede' wordt het niet spreken over leven in armoede verstaan. Aan armoede kleeft namelijk ook gauw schaamte. "We hebben een idee dat alles maakbaar is, dus op het moment dat je succes hebt, heb je het aan jezelf te danken. Maar gaat het mis, dan is het ook jouw eigen schuld", Legt Doevendans uit. "Dat zit eigenlijk een beetje in onze cultuur. Dus mensen durven ook niet te zeggen dat het niet goed gaat, want dan ligt het aan jezelf. Ik zelf had dat gevoel ook."

Schaamte over leven in armoede

Doevendans bleef met een ton schuld achter nadat haar café failliet ging. "Ik was toen ook zwanger. Dat was uiteindelijk mijn redding want ik dacht toen, ik moet echt orde in de chaos gaan scheppen", vertelt Doevendans. Daarnaast ging haar relatie uit door de geldstress die de schuld veroorzaakte.

Al met al zorgde deze optelsom ervoor dat Doevendans niet sprak over haar financiële situatie: "De schaamte was gigantisch. Dan ben je alleenstaand moeder en dan heb je ook nog schulden, dat ging ik er niet bij vertellen." Pas toen Doevendans zich uit de situatie had gered, kon ze erover praten. Ook schreef zij toen het boek Schone Lei, met verhalen en tips om uit geldzorgen te komen.

Doevendans: "Het is iets Hollands, we spreken over alles, behalve over wat je verdient. Seks wordt wel besproken, maar jouw salaris niet. Dat is best wel gek."

Niet een individueel probleem

Bovendien denkt Doevendans dat het niet per definitie een individueel probleem is, terwijl het wel als zodanig wordt benaderd. Iedereen merkt nu dat de boodschappen duurder zijn en rekeningen niet altijd zo makkelijk betaald worden. Kortom: "Iedereen voelt het", zegt Doevendans. "Het gaat niet meer alleen om de minima-groep waar een groot deel werkenden of mensen met meer geld zich niet toe kunnen verhouden. Maar dit gaat om iedereen. Dus dit is het moment om een systeemverandering door te voeren. Het is belachelijk dat als je werkt, dat je gewoon niet rondkomt."