Elke 8 dagen wordt in Nederland een vrouw vermoord

Gea Godwaldt zat in een ongezonde relatie waarin haar partner haar verbaal en emotioneel mishandelde. Toen ze de relatie wilde verbreken, vermoordde hij haar en pleegde daarna zelfmoord. Dit soort verhalen wordt vaak een 'familiedrama' genoemd, maar Gea’s zus Barbara is daar heel stellig over: "Het is geen familiedrama, het is een moord."

Signalen

Aan femicide gaat vaak een vast patroon vooraf. Zo heeft de pleger in veel gevallen een verleden met geweld en begint de relatie vaak met 'lovebombing', oftewel een overdaad aan complimenten, aandacht en cadeautjes. In het geval van Gea dreigde haar partner ook meermaals met zelfmoord en bedreigde hij de hond. Allemaal signalen die vaak voorafgaan aan femicide.

Toch hadden zowel Gea als haar zus dit fatale einde niet zien aankomen. "We waren ons er allebei heel bewust van dat die relatie niet gezond was. Maar we hadden, zeker omdat er geen lichamelijk geweld was, niet door dat het kon uitmonden in femicide", vertelt Barbara.

Derde van Europa

Barbara vindt het belangrijk om het verhaal van haar zus te delen om femicide zo hoger op de agenda te krijgen. "Heel veel landen hebben femicide opgenomen in de wet als strafbaar feit. Bij ons wordt femicide niet genoemd in het Wetboek van Strafrecht. En dat terwijl Nederland de derde op de lijst van Europa is van hoeveelheid femicide per inwoner."

Geen familiedrama, maar moord

Ook de benaming van femicide draagt bij aan de bekendheid van het probleem. "Het is geen familiedrama, het is een moord. Ik merkte toen mijn zus overleden was, dat sommige mensen zelf een invulling gingen geven aan wat er gebeurd was. En die invulling was vaak een ongeluk, maar het was natuurlijk een moord."

Hulpinstanties

Ook hulpinstanties spelen volgens Barbara een belangrijke rol in het voorkomen van femicide. Nadat de politie langskwam bij haar zus toen haar partner de hond had bedreigd, gaven ze Gea het advies om een nachtje ergens anders te slapen. Er werden geen verdere stappen ondernomen en er vond geen terugkoppeling plaats.

"Dan geef je eigenlijk een signaal naar het slachtoffer dat het niet zo heel ernstig is. Als zij op dat moment met mijn zus in gesprek waren gegaan, of een melding hadden gemaakt bij Veilig Thuis, of haar bekend hadden gemaakt met intieme terreur, had zij misschien iets anders gedaan. Dan had ze misschien nog geleefd."

Plan van aanpak

"Nadat het bij mijn zus gebeurd is, heb ik me aangesloten bij de Federatie Nabestaanden Geweldslachtoffers", zegt Barbara. Met andere nabestaanden maakten ze een aanpakplan voor femicide. Dat plan is aangeboden aan diverse Kamerleden. "Daaruit is een rondetafelgesprek gekomen, een debat over femicide, en de minister heeft beloofd dat er begin 2024 een integraal aanpakplan moet komen om femicide te bestrijden."

Het verdriet blijft, geeft Barbara aan. "Je draagt het met je mee en gaat ermee leven. Ik doe dat door me heel erg met dit onderwerp bezig te houden."