Levenslessen van Hans Dulfer, saxofonist én autoverkoper

“Eigenlijk is auto’s verkopen hetzelfde als saxofoon spelen. (...) Je moet mensen eerst een beetje plagen, en net op het moment dat ze weg willen moet je ze aanpakken tot ze gaan dansen. Je moet overtuigingskracht hebben. Ik beleefde aan auto’s verkopen net zoveel plezier.” En er is nog meer wat hij als autoverkoper (van de eerste Opel Kadett) leerde en in zijn muziekcarrière meenam: “Je moet altijd wachten tot je gevraagd wordt. Om iets voor elkaar te krijgen, moet je zorgen dat mensen iets van jou nodig hebben en niet andersom.”

Auto van de zaak

Toch was zijn keuze om bij een autodealer te gaan werken eerder uit nood geboren. “Toen ik populair begon te worden, werd ik ook buiten Amsterdam gevraagd te komen spelen. Maar ik had geen auto. En als je bij een autobedrijf werkt, krijg je een auto van de zaak. Dus ‘s morgens probeerde ik auto’s te verkopen, ‘s middags reed ik met mijn auto ergens heen om te repeteren en ‘s avonds ging ik naar een optreden.”

Motorkap

Zijn overtuigingskracht en Amsterdamse onverschrokkenheid hielpen hem eerder aan die baan dan zijn kennis over auto’s. “Bij mijn sollicitatie vroegen ze wat ik van auto’s wist. Ik zei: Ik weet niet eens hoe ik de motorkap open krijg. Toen was ik aangenomen.” Achteraf gezien een goede zet. Dulfer bleek ook hierin succesvol. Hij won tweemaal de GM Car Seller Award.

Luister hier het hele gesprek terug!