Je doodschamen als je een dikke vette biefstuk bestelt
- Nieuws
- Je doodschamen als je een dikke vette biefstuk bestelt
Voedsel is een politiek middel geworden, wie tegenwoordig nog een grote lap vlees bestelt zou zich eigenlijk diep moeten schamen, is de teneur. Hoe is iets noodzakelijks als voedsel verworden tot een middel om politieke kleur en identiteit te uiten?
In de nieuwe Jortcast vertellen drie recent gepromoveerde doctoren over het onderzoek. En niet alleen vleesschaamte komt aan bod, ook de wonderbaarlijke genezing van het kopbotje wordt besproken, en de moeder aller kwalen: stress.
In de Jortcast hoor je dr. Antoinette Rozeboom (UVA), dr. Esther van Duin (Maastricht University) en dr. Antonia Mazel (UVA) hun dissertatie.
Belangrijk botje
In de kaak zit een botje dat onmisbaar is voor alles wat we met onze mond doen: slikken, praten, zoenen, kauwen. Dr. Antoinette Rozeboom heeft onderzoek gedaan naar dat kwetsbare 'kaakkopje'.
De kaak is de bumper van het aangezicht en breekt daardoor nog wel eens. Door bijvoorbeeld een valpartij bij het sporten of een verkeersongeval. Volgens Rozeboom was er veel onduidelijk over de behandelmethode als de kaak gebroken is. Moet er geopereerd worden of juist niet?
Uit het onderzoek van Roozeboom, de jongste vrouwelijke kaakchirurg van Nederland, blijkt dat zowel opereren als niet ingrijpen goede en veilige behandelmethodes zijn. Een operatieve ingreep is duurder, maar zorgt er wel voor dat je bijvoorbeeld sneller op weer op de werkvloer kan verschijnen. Bovendien kan je eerder weer normaal kauwen en zoenen.
Het kwetsbare botje waar Rozeboom het over heeft, het kaakkopje dus, bevindt zich vlak voor je oor. Als je je vinger daarop legt en je mond open en dicht doet, voel je ‘m onder je vinger door draaien.
Dancing in the (B)rain
Ongeveer een op de vier mensen ontwikkelt een psychische stoornis, zoals een psychose of depressie, gedurende hun leven. Neurobioloog Esther van Duin heeft onderzocht waarom sommige mensen wél en andere mensen géén psychiatrische problemen ontwikkelen.
Volgens van Duin werken bij sommige mensen de dopamine- en cortisolsystemen anders. Het eerste systeem gaat over de afgifte van 'geluksstoffen' en de tweede over de afgifte van stresshormonen.
Van Duin vindt dat we als samenleving beter kunnen leren omgaan met stress, want het is eigenlijk gezond. Te veel stress is verkeerd. Daarom moeten mensen activiteiten doen die cortisol verbruiken. Denk aan het maken van een wandelingetje. "Verkrampt achter je computer blijven zitten, werkt niet."
De neurobioloog zegt dat je de storm niet kan voorkomen, maar dat je wel kan leren omgaan met de storm. 'Dancing in the (B)rain', dus.
Het biefstukje als statussymbool
Voedsel is meer dan het hapje en slokje door de mond, het is een politiek middel geworden. Dr. Antonia Mazel legt in haar proefschrift onder meer uit dat voedsel een leefstijl is geworden waarmee mensen zich identificeren, net zoals bij mode en muziek.
Met je boodschappenmand kun je laten zien dat je verantwoorde keuzes maakt en maatschappelijk bewust bent. Zo mijden veganisten dierlijke producten uit duurzaamheidsoverwegingen en werd in Groot-Brittanië, mede dankzij tv-kok Jamie Oliver, een suikertaks ingevoerd.
De politisering van voedsel komt volgens Mazel door de toenemende industrialisering en voedselschandalen. "Verder raakt men ervan overtuigd dat je politiek kunt bedrijven door micro-politiek."
Mazel vertelt dat het toenemende bewustzijn over voedsel goed is, maar dat exploitatie voor marketingdoeleinden ook op de loer ligt. De drie sterretjes op de verpakking willen niet meteen zeggen dat een product verantwoord is.