Zit stotteren in je DNA?

Is stotteren inderdaad erfelijk? "Jazeker, dat is ook al bekend", vertelt Else Eising, onderzoeker aan het Max Planck instituut voor psycholinguïstiek en betrokken bij het onderzoek. "We weten door studies in families en bij tweelingen dat een deel van het risico op stotteren erfelijk is." Er zijn eerder al vier genen gevonden die in een aantal families waarschijnlijk een grote rol spelen. "Maar we denken dat bij de meeste mensen er heel veel genen betrokken zijn bij het risico op stotteren".

Doe mee met het stotter-onderzoek

Iedereen die ouder is dan zeven jaar en die stottert of heeft gestotterd, kan zich vanaf vandaag voor het onderzoek opgeven via www.geneticavanstotteren.nl. Het onderzoek is een samenwerking tussen het Max Planck instituut voor psycholinguïstiek en het Erasmus Medisch Centrum.

De elfjarige Dean is de eerste deelnemer aan het onderzoek. Zijn vader en moeder stotterden ook, hoewel zijn vader er overheen is gegroeid. In Nieuws en Co vertelt hij erover.

Eising hoopt op honderden tot duizenden aanmeldingen. De proefpersonen moeten wat speeksel in een buisje doen, dat is voor de onderzoekers genoeg om het DNA te onderzoeken. Dat DNA van stotteraars gaan ze vervolgens vergelijken met het DNA van mensen die niet stotteren, zodat Eising met haar team de genetische risicofactoren voor stotteren zo goed mogelijk in kaart kan brengen.

NPO Radio 1 houdt je dagelijks op de hoogte over de laatste ontwikkelingen in de wetenschap

Maandag t/m vrijdag rond 16.20 uur in Nieuws en Co
Iedere werkdag van 02.00 tot 04.00 uur in Focus
En wanneer je maar wil in de podcast Focus Wetenschap