Taekwondoka Reshmie Oogink maakte Spelen 'op drie fronten mee': atleet, 'gevangene' en technisch team

Ze was een van de zeven Nederlandse sporters die in 2021 besmet raakte. Het gevolg? Nog voordat de eerste wedstrijden begonnen, werd ze afgevoerd naar het Japanse quarantainehotel waar ze 10 dagen opgesloten zat. Gelijk daarna zette ze een punt achter haar sportcarrière.

Nare herinnering wegpoetsen

De keuze om als onderdeel van het technische team mee te gaan, was snel gemaakt, vertelt Oogink. "Het is een hele mooie kans voor mij om de speler van de andere kant te bekijken." Daarbij heeft ze "een nare herinnering aan Tokio", die deze ervaring "weg zou kunnen poetsen".

"Natuurlijk, die wond blijft bestaan", vult Oogink aan. "Maar ik kan straks terugkijken op drie Olympische Spelen op drie verschillende fronten: nummer één als atleet, twee als gevangene en drie als medewerker van het organisatiecomité. En ja, dat is gewoon geweldig."

'Olympic Jail'

"Als gevangene" ervaarde Oogink het quarantainehotel van 2021. "Ik heb echt in de 'Olympic Jail' gezeten."

En de herinneringen aan die tijd komen deze zomer zeker naar boven drijven, zegt de oud-taekwondoka. "Elke dag al, eigenlijk. Kijk, je hebt gesprekken met je collega's en dan vragen ze: 'Wat doe je dan? Wat heb je gedaan als sporter?' Ik word ook overal geïntroduceerd als Olympiër, dus dat is fijn. Alleen ja, er komt al heel vaak het verhaal: ik heb Rio gedaan, maar ik heb ook Tokio meegedaan."

Blijdschap en tranen

Oogink zat niet alleen in het hotel en heeft het gelukkig dus ook niet in haar eentje hoeven ervaren. Zo zat tennisser Jean-Julien Rojer ook in het hotel, net als roeier Finn Florijn en skateboarder Candy Jacobs. "Het zijn bijzondere momenten die je koestert. In het hotel hebben we heel veel nare dingen meegemaakt. Maar we hebben ook hele leuke momenten gehad", vertelt Oogink.

Contact blijft er met Rojer. "En toen hij zich kwalificeerde, heb ik hem gelijk geappt: ik ben ook in Parijs, laten we gewoon ontmoeten en laten we kijken of het kan." En dat hebben ze gedaan. "Je voelt blijdschap natuurlijk. Maar als we teruggaan naar het moment dat we vastzaten, dan beginnen eigenlijk ook wel een beetje die tranen te komen."

'De pijn blijft bestaan'

Voor haar ervaringen bij de Olympische Spelen in Tokio heeft Oogink professionele hulp gehad. "Je leert erover praten en dat doe je met een psycholoog en ook met je familie en vrienden. En zo, na een tijd, wordt de pijn wel wat zachter. Maar die blijft wel bestaan."

Ondanks de vervelende herinnering, geniet de oud-olympiër wel van de Spelen. "Mijn collega's met wie ik heb gesport, zie ik straks kampioen worden en dan krijg ik wel kippenvel."