Column: Brussel bij Nacht gaat aan de wandel door Brussel

We hebben de beginnersfout van de breinwandelaar gemaakt: geen flessenopener op zak.
"Jij kan toch ploppen met een aansteker?"
"Helaas. De aansteker is in de ban. Ik ben gestopt met roken."
"Ook dát nog."

De Poolse eigenaresse van de Brusselse kruidenier, waar we onze trappisten net hebben gekocht, gebaart achter het raam dat we maar weer naar binnen moeten komen. Haar spottende blik verhult nauwelijks wat ze denkt: 'stelletje amateurs'. Maar ze is ruimhartig, en geroutineerd klemt ze de eerste flessenhals tegen de toonbank en geeft er een klap op. Plop! Daarna is het tweede flesje aan de beurt.

"S'il vous plaît messieurs. Bonne promenade!"

Met het bierschuim op onze lippen staan we weer op straat en hervatten onze wandeling.

Alsmaar wandelen

Met ruim elf coronamaanden op de stappenteller kan ik tevreden vaststellen dat mijn conditie beter is dan ooit. Fysieke verslaggeving in de Brusselse bubble speelde zich vóór corona vooral af in zweterige zaaltjes, in cafés en restaurants of op verwarmde terrassen. Daar sprak je je bronnen, daar hoorde je het laatste nieuws.

Voor wie elkaar in het echt wil ontmoeten is nu de wandeling het alternatief. De cracks onder ons weten inmiddels precies op welke routes door Brussel de stoepen breed genoeg zijn – anderhalve meter! – en waar de openbare toiletten staan.

De spoeling in Brussel is dun nu de meeste Europese politici werken vanuit huis in hun thuisland. Maar met de hier achtergebleven eurocraten en diplomaten gaan we op brainwalk, speciaal voor de maandagse Oog-rubriek Brussel bij Nacht.

Het wandel-interview geniet al een zekere status.
"Met wie heb jíj gewandeld deze week?"
Noem een grote naam uit de Brusselse wandelgangen, en je doet in coronatijd weer een beetje mee.

Onnodig te zeggen dat de intiemere borrelwandeling in hoger aanzien staat dan de matineuze koffiewandeling. Een wandeling is als 'een geestelijke wasbeurt', las ik ergens. Filosoof Kierkegaard 'wandelde zijn beste gedachten binnen'. 'Even een frisse neus halen' doet het als wandeladvies ook nog altijd goed.

Wat mij opvalt is hoe de wandeling leidt tot een ongekende openhartigheid. Beiden kijk je de verte in. Wie aan het woord is wordt niet permanent gestoord door de gezichtsuitdrukkingen van de luisteraar.

Do's en don'ts

Natuurlijk zijn er ook do's & don'ts in het Brusselse wandelcircuit.

Don't: strooi niet te veel met tijdens corona opgedane architectonische kennis van de stad. Grote kans dat de wandelpartner de dag er voor al door een ander is bijgepraat over al die 'juweeltjes' van bouwmeester Horta en de 'verbluffende staaltjes art nouveau' in de betere Brusselse wijken.

Do: draag in de rugzak in oude kranten gewikkelde mokken en een thermoskan met koffie. Van meer pragmatischer aard is het advies om, bij kou of snijdende wind, een lange onderbroek te dragen. Zo hou je het langer uit dan de ander – en laten we niet vergeten dat een interview in welke vorm dan ook een competitief karakter heeft. Zónder long john? Vragen om problemen.

En misschien wel de belangrijkste do: leer ploppen, en dan het liefst met een aansteker, want je staat er tijdens coronawandelingen van versteld hoeveel mensen er – "héél stiekem, héél soms" – weer roken. Maar dit detail laat de journalist bij het uitwerken van het wandel-interview beter achterwege. Vermeld liever de stappentellerscore, want we moeten in deze tijden een beetje lief zijn voor elkaar.

Download de NPO Radio 1-app

Met onze app mis je niks. Of het nou gaat om nieuws uit binnen- en buitenland, sport, tech of cultuur; met de NPO Radio 1-app ben je altijd op de hoogte. Download 'm hier voor iOS en hier voor Android.