Russische muzieklijsten: 'Naast soft-propaganda, sijpelt ook verzet erin door'

Buiting deed recent onderzoek naar de Russische hitlijsten. Zelf is zij Russische en ziet hoe haar vrienden en familie naar muziek luisteren. "Je kan YouTube gebruiken, al is het er op veel plaatsen erg traag. Spotify is vertrokken toen de oorlog begon en verder heb je nog Russische streamingdiensten."

Soft-propaganda

De keiharde propaganda is niet erg populair volgens de docent. "Men wil eigenlijk geen openlijk expliciete propaganda. Wel zie je dat veel soft-propaganda, met een subtiele en patriottische boodschap, goed ontvangen wordt." Buiting vertelt dat deze muziek vaak bij vieringen en kleuterscholen gebruikt wordt.

Zwarte lijst

Met protestnummers ligt het allemaal wat ingewikkelder, stelt Buiting. "Veel protestmuzikanten wonen niet meer in Rusland en degenen die er wonen, staan op een zwarte lijst." Een voorbeeld hiervan is de band Shortparis, die wel nog in Rusland woont, maar er niet mag optreden. Buiting ziet wel dat dit soort muzikanten muziek blijven maken en mensen nog naar hen kunnen luisteren via YouTube. "Hun anti-oorlogse muziek wordt niet gestreamd, maar hun neutrale liedjes worden wel weer geluisterd. Dus niet alles is verboden."

Behoeftes

In de meerderheid zijn de Russen niet vóór de oorlog, zo stelt Ruslandkenner Hubert Smeets. "Er is een enorme behoefte om weg te kijken van wat er werkelijk aan de hand is." Volgens Smeets dwingt muziek de Russen tot confrontatie. "Maar je zou kunnen stellen dat het land in drieën gedeeld is als: oppositie, wegkijkers en pro-Poetin burgers."

De Russische protestmuziek is niet per se muziek waar mensen graag naar luisteren. "Maar oorlog is ook geen plek waar mensen moeten zijn", zegt Buiting. "Maar het is wel belangrijk dat dit soort liedjes geschreven worden en dat zij bestaan. Het herinnert ons eraan dat er oorlog is en dat de realiteit verschrikkelijk is."