Waarom zijn we zo gefascineerd door refo's?

Franca Treur was te gast in de podcast. Zelf denkt ze dat het ook door een soort nostalgie komt dat haar boek zo’n snaar raakte. "Heel veel mensen kennen het nog wel een beetje. Vooral oudere mensen herkennen alles", zegt ze.

Dit geldt niet alleen voor mensen die zelf uit een reformatorische achtergrond komen, vult Paas aan: "Ik sprak laatst een vrouw uit Limburg met een Rooms-Katholieke achtergrond, en die zei: vroeger waren wij ook van die SGP’ers. Ik moest daar een beetje om lachen, want als er één anti-katholieke partij was, was het de SGP. Die haalden nul stemmen in Limburg. Maar wat ze probeerde te zeggen was: vroeger waren wij ook zo bekrompen, religieus, in gemeenschappen levend", vertelt hij.

Paas denkt dat we graag kijken naar 'de ongemakken van de ander'. "Dan kunnen we onszelf een beetje gelukkig prijzen en denken: zo zijn wij in ieder geval niet meer. Wij zijn nu verlicht. Het is een mengeling van ontzetting en nostalgie", denkt hij.

Ontkering

Treur groeide op in Zeeland, waar ze de dochter was van reformatorische ouders. In haar studententijd brak ze met haar geloof. Door haar boek werd ze één van de bekendste kerkverlaters van Nederland. Een 'ontkering', zo noemt ze het zelf. "Ik dacht dat dat heel rationeel was, maar ik zie nu wel in dat er heel veel pushfactoren waren", vertelt ze. Zo had ze als jong meisje geen interessant rolmodel.

In het begin ervaarde ze dat als een bevrijding, maar inmiddels is ze een stuk milder. "Ik zou het niet zo vreselijk meer vinden als er een God zou bestaan", vertelt ze. "Ik groeide op met een God die niet zo heel prettig was. Een God die sommige mensen omarmt en andere verwerpt, zonder dat je het plan erachter begreep. Ik vond dat een schrikbeeld, daarom was het zo’n bevrijding dat hij niet bestond. Als er een vriendelijke God zou bestaan, zou ik het prima vinden", vertelt ze.

Inmiddels leest ze de Bijbel weer, om er een boek over te schrijven. "Nu ik een kind heb, denk ik na: wat wil ik mijn zoontje meegeven? Wat is er uit de Bijbel te halen wat voor een ongelovige waardevol is?" vraagt ze zich af. Zelf leest ze de Kinderbijbel aan haar zoontje voor, al laat ze God eruit: "Hij is nu vier, dus ik vind God nog wat vroeg."