Opinie & Commentaar

Helemaal niets…

foto: ANP
  1. Nieuwschevron right
  2. Helemaal niets…

Niet heel erg lang geleden keek ik (met plezier) naar het voetbal-entertainment-scheld-programma Voetbal Inside (is dat de juiste naam?) en hoorde de tafelgasten op een wel heel speciale manier afrekenen met de kwaliteiten van een Eredivisievoetballer die Dessers heet en die ik niet kende.


Die 'kenners' waren ex-top-voetballer (Kieft), ex-bijna-topvoetballer (Van der Gijp) en ex-bijna-bijna-eredivisie-voetballer (Derksen) geweest en die mannen hadden dus recht van spreken.

Speler Dessers, een huurling van Feyenoord, werd neergezet als lulletje lampenkatoen, als een volkomen verkeerd ingekochte nietsnut die geen pepernoot wist te raken, die andere spelers in de weg liep, die een stuitende onkunde vertoonde als hij aan de bal kwam en die dus viel onder de betiteling: "Die kan er he-le-maal niets van", een in dat programma vaker gebruikte kwalificatie voor spelers die het, in de ogen van de kenners, niet zo goed doen.

Met name Van der Gijp weet zelfs de nuances in de klemtonen die hij gebruikt, vol te raken. Als hij zegt dat een willekeurige speler 'er he-le-maal niets van kan', dan is het laagste punt wel bereikt. Dat komt mede omdat Van der Gijp zulke teksten samen met een brede lach uit zijn mond krijgt.

Ja, het is een vreselijke degradatie voor de speler die hij verbaal te grazen neemt, maar neen, zo erg moeten we het toch ook niet vinden, het is immers niets meer dan slechts een meninkje aan een voetbaltafel. Dat vertelt dat lachende hoofd van Gijp dan en daar kan ik dus ook wel weer om lachen.

Op een holletje verhuurd

Goed, die Dessers kan er dus helemaal niets van. Op de allerlaatste dag van de transferperiode werd de man (geboren 8 december 1994 in Tongeren in België) op een holletje nog naar het armlastige Feyenoord verhuurd door zijn ploeg Genk.

Ze moesten in Rotterdam maar zien wat ze met deze jongen aan moesten…wellicht dat ze bij Genk (waar John van den Brom coach is, dat u het weet) blij waren, wie dat weet mag het zeggen.

Acht jaar geleden speelde hij zijn eerste wedstrijd voor OH Leuven en na die befaamde club vond hij achtereenvolgens onderdak bij Lokeren, NAC Breda, FC Utrecht, Heracles Almelo, waarna ze bij Genk de gok waagden. In 2020 scoorde hij zeven maal in 20 wedstrijden voor die ploeg. Het was tevens het jaar dat hij voor het eerst opgenomen werd in de nationale voetbalploeg van Nigeria.

Dat is makkelijk uitlegbaar: zijn moeder komt uit dat land. Zijn vader is Belg en Dessers zelf had de keuze: als hij ooit goed genoeg zou zijn voor een nationale ploeg te spelen, dan koos hij voor het land van zijn moeder. Op 13 oktober van het afgelopen jaar debuteerde hij voor Nigeria in een vriendschappelijke ontmoeting tegen Tunesië (1-1).

Dat zijn de feiten.

Nuttige speler

De coach van Nigeria, Gernot Rohr, had waarschijnlijk een iets andere mening dan de voetbal-insiders in die Hilversumse televisiestudio, want hij noemde Dessers een nuttige speler die soms geweldig kon verrassen.

Nou liegen cijfers niet vaak en is het wel leuk om die er heel even bij te pakken.

Dessers speelde 21 wedstrijden voor Lokeren en scoorde 11 maal; een fraai gemiddelde. Voor NAC Breda waren die cijfers, percentueel gezien, nog beter: 36 wedstrijden 22 scores. Bij FC Utrecht liep het gemiddelde terug (40-12), maar bij Heracles vond de Nigeriaanse Belg zijn ritme weer (26-15).

Bij Genk evenwel, moest hij een stapje terugdoen: (35-7) en wellicht dat die laatste cijfers het ijkmoment voor de Talpanezen was. Misschien dat zij op basis van die gegevens en het zo soms zien van flarden wedstrijd uit België hun "helemaal niets" stoelden.

Magistrale kopbal

Ik probeerde me te herinneren of Cyriel Dessers me ooit was opgevallen. Helaas, ik moet bekennen dat mijn interesse in de edele voetbalsport niet zo groot is dat ik vaak naar Nederlands clubvoetbal kijk. Vissen zonder aas aan het haakje is immers vaak interessanter.

Hoe ik dan op donderdagavond 25 november zo ver kwam diep in de bank weg te zakken en met koude koffie en een brak lichaam naar voetbal te gaan liggen koekeloeren, weet ik ook niet meer.

Een mens heeft van dat soort zwakke momenten, nietwaar?

Ik had zijn eerste doelpunt gemist (waarschijnlijk in een zappje naar andere sporten), maar de tweede goal van Dessers zag ik in alle grootheid.

Ik zag de voorbereiding, ik zag de perfecte voorzet (van ploeggenoot Geertruida, die daarvoor luid applaus verdiende) en ik zag de magistrale kopbal. Er zal altijd wel gediscussieerd blijven worden of Dessers de bal 'gericht' op deze manier kopte, maar laten we maar aannemen dat hij dat deed.

Dit was nu een wereldgoal, heerlijk om naar te kijken en leuk voor die jongen, die toch al merkwaardige weken in Rotterdam meemaakt.

Weer hij

Hij scoort vaak als de wedstrijd de 90-minutengrens gepasseerd is en helpt Feyenoord aan de punten, zo het lijkt.

Dat doelpunt was van mooie, bedachte uitvoering, daar moet hij ,in een split-seconde, over nagedacht hebben….als ik hem nou eens amortiseer als de bal van mijn hoofd vertrekt…dan volgt een lui boogje en hij zag de keeper van Slavia Praag ietwat verkeerd opgesteld staan…het lukte. De uitvoering was 24-karaats. Wondermooi.

Oké, die bal boogde dus het doel in en alles wat Feyenoord was, werd stapelgek. Weer Dessers. Weer die huurling van het laatste moment. Weer die Nigeriaan die zo keurig Vlaams-Nederlands sprak. Weer die man die er 'he-le-maal niets van kon'.

Het was echter nog niet afgelopen met het optreden van Dessers.

Toptelevisie

Enige tijd later zat hij in de perskamer van Praag en kwam een van de beste, leukste, spontaanste en duidelijkste statements ooit van een voetballer over zijn lippen.

Heel rustig, heel beschaafd legde hij uit wat er die avond gebeurd was.

"Ik zag die bal over de keeper gaan en het was…gewoon genieten…weer al…"

Dat 'Vlaamsisme', dat "weer al", klonk zo mooi.

Zelden een voetballend mens zo bescheiden, beschaafd, rustig en toch ook zeker, in de camera en microfoon zien spreken zoals hij deed.

Hij kon er he-le-maal niets van; die roep ging hem vooraf.

Dit was een mooie revanche van de zo op het oog rustige man die geen dikke nek vertoonde, die zelf ook wel verrast was en bleef over zijn inbreng bij de Rotterdamse ploeg en die ook genoot van het moment.

Natuurlijk was dit hét moment van de avond en van de wedstrijd; zulke knappe doelpunten zie je (gelukkig) niet al te vaak. Ik zeg gelukkig omdat je er dan nog meer van kunt genieten. Zie je zulke acties iedere wedstrijd, dan is het speciale er vanaf.

Maar toch ook: de man en zijn uiterst gecontroleerde en toch ook ingekapseld spontane na afloop van de wedstrijd mag ook bijgezet worden.

Wellicht aan die Talpa voetbaltafel: "Een statement afgeven?…Dat kan hij he-le-maal niet!"

En dan de luide, grappige lach van Gijp erachteraan en een beeld van een wat zuinig en gegeneerd kijkende Derksen er achteraan. Toptelevisie zou dat zijn.

Ster advertentie
Ster advertentie