Hired to be fired

Een sportclub (en denk nu niet alleen in voetbalverenigingen, maar trek het veel breder) heeft een coach nodig voor heren 1 een of dames 3 en dus wordt er gezocht naar iemand die zo’n baan aankan.

Diegene gaat werken, vanuit eigen optie, ervaring en instelling en een ploeg gaat trainen en spelen. Bij veel verlies wordt er na drie maanden bozig naar de trainer gewezen, komen er laffe stukjes in de krant en plast Johan Derksen een kort plasje over de 'affaire' en dan gaat de carrousel draaien, gaat de oude trainer-coach weg en komt er een nieuwe.

Dat verhaal is zelfs ouder dan de weg naar Rome. Het is een afgesleten sjabloon zelfs. Waarom ik de weg naar Rome kies? Omdat daar op dit moment José Mário dos Santos Mourinho Félix bezig is met voetbalclub Roma.

De Italianen hebben hem aangetrokken omdat…? Zeg het maar. Omdat hij een goede trainer is? Omdat zijn roem en zelf strelende ego groter zijn dan zijn kwaliteiten?

Wellicht.

Indrukwekkende lijst namen

De Portugees leidde de afgelopen jaren Tottenham Hotspur, Chelsea, Real Madrid, Inter Milan, weer Chelsea, Porto, Uniao de Leiria (die was U lezer waarschijnlijk vergeten) en Benfica.

Dat is een indrukwekkende lijst voor een helemaal niet zo indrukwekkend fraai optredende trainer-coach. Ja, een beste babbel heeft hij en hij kan zich als een plurk voordoen en hij kan mensen geweldig te kakken zetten en met zijn arrogantie hele volksstammen aan fans gek maken, maar hij krijgt steeds maar opnieuw ergens een zeer dik betaalde baan.

Blijkbaar zijn er nog steeds mensen die in het 'sprookje van Mourinho' geloven en een paar miljoen per jaar willen overmaken voor de diensten van een man die…laten we het keurig stellen, een beetje aan het afglijden is.

En dat glijden doet hij nu bij Roma en wie weet wanneer hij daar een schop onder zijn gat krijgt en waar hij dan weer heen zal trekken? Met andere woorden, welke club trapt in dit gedoe of noem het spel van de Portugees? Hoe oud hij is? Hij is van 26 januari 1963 en begint de (waarschijnlijke) pensioenleeftijd voor beroemde ex-trainers te bereiken.

Wat hem wacht?

De zandbak en nog wat langsvliegende sjeiks met miljoenen of blijft hij rondzwemmen in de gouden voetbalzwembaden van Europa? Hoeveel kredietwaardigheid houdt hij in zich?

Job-hopper

Dat Ronald Koeman deze week de verhuisdozen van zolder moest halen, was evident. Geen mens houdt het in de storm van Barcelona heel. Koeman, die slechts een jaar daar aan het werk was, ook niet. Ik zag zijn lijstje van werkgevers. Indrukwekkend en het zette aan tot nadenken. Koeman was werkzaam bij Vitesse, Ajax, Benfica, PSV, Valencia, AZ, Feyenoord, Southhampton en Everton voordat hij zijn (zelfbenoemde) 'droombaan' in Barcelona oppakte nadat zijn laatste klus Oranje was. Hired to be fired. En voortdurend zorgen dat je beter uit het ontslag kwam dan dat je erin ging, dat is de modes daar.

Ook hij was een job-hopper, zoals Mourinho. De Portugees was vervelender, pregnanter aanwezig en vooral arroganter tegenover de buitenwereld. Koeman droeg wel iets van Groningse nuchterheid uit, maar had zich toch ook aangepast aan het draaideurgedrag van de toptrainers in de voetbalwereld.

Kijk, er heerst nog zo’n bijna afgekloven gezegde, waar veel waarheid in schuilt, maar wat niet altijd waar is: je kan beter een coach ontslaan dan een hele ploeg weg transfereren.

Verfrissing

Er bestaat een mooi voorbeeld: de NBA-ploeg Los Angeles Lakers was afgelopen zomer aan een deugdelijke verfrissing toe. Coach Frank Vogel (vooral sterk op defensieve gebieden) leek het makkelijkste slachtoffer te zijn, maar het werden liefst twaalf spelers die eruit gebonjourd werden en verspreid werden over andere teams. Er bleven letterlijk drie spelers over (onder wie de twee 'sterren' LeBron James en Anthony Davis) en de rest werd in stilte uitgeleide gedaan: zoek het maar uit bij jullie nieuwe ploegen, tabee.

Het grappige is wel dat de Lakers een heel stroeve nieuwe start van het seizoen kennen en dat drie van die weggestuurde spelers nu samen, bij de Washington Wizards, winnend basketbal spelen. Daar gniffelt men om in de USA. En coach Vogel voelt een koude wind opkomen in zijn kantoortje van Staples Center.

Om even in de NBA te blijven: de San Antonio Spurs doen het al sinds 1996 met coach Gregg Popovich. In die tijd heeft de man vijf NBA-titels naar San Antonio gehaald, was hij drie maal coach van het jaar en was hij afgelopen Olympische Spelen de baas van Team USA.

Zijn Spurs zijn niet meer zo goed als ze ooit waren. Spelerswisselingen, ouder wordende ex-vedetten… noem het maar op, het gebeurt bij iedere sportploeg en het brengt verandering te weeg. Bij de Spurs blijft echter deze 72-jarige coach rustig op de coachbank zitten, ook al spelen zijn mannen niet bepaald vrolijk makend basketbal. Hij heeft nu de opdracht gekregen: probeer van het aanwezige spelerspotentieel iets behoorlijks te maken en is aan het werk gegaan. Dat hij ooit bij de Spurs zal vertrekken is duidelijk, maar niet in een Koeman-achtige situatie.

Dat was paniek. Dat was chaos, gecreëerd door de voorzitter van de voetbalclub, ingegeven door (mede) het vertrek van een veel te dure sterspeler en het volkomen idiote financiële beleid van een club die eigenlijk van het volk van Catalonië hoort te zijn, maar nu meer eigendom van een aantal bankinstellingen is.

Broek niet op kunnen houden

Het gangreen bij Barcelona is het zoveelste bewijs dat de topvoetbalwereld wel in maatpakken loopt, maar de eigen broek niet kan ophouden en via grote financiële schulden mooi weer speelt naar de buitenwereld. Eerder gebeurde dat in Spanje bij Real Madrid, waar de schulden zich ophoogden en de trotse Banesto Bank niets kon ondernemen tegen de voetbalploeg waar maar met geld gesmeten werd. De bank kon het niet maken de voetbalploeg failliet te verklaren en het grote publiek een mooi speelgoedje te ontnemen, dus moest men het grote verlies (in de honderden miljoenen) zwijgend nemen.

Ik bedacht ook dit: stel dat die Mourinho en Koeman nou niet zo goed zijn zoals ze geacht worden te zijn, of zoals ze zelf denken te zijn. Stel nou dat ze meer naam en faam hebben dan er in werkelijkheid bij hen aanwezig is. Ik acht dat zeer wel mogelijk, zeker in de top van het voetbalwereldje.

Als je daar eenmaal in verzeild geraakt bent, als je een zekere naam hebt verkregen, dan word je, net zoals topvoetballers overkomt (zie b.v. de Portugees Christiano Ronaldo) als een poppetje over de landkaart van rijke topclubs geschoven. Inderdaad: alsof het een bordspel voor miljardairs is. En waarschijnlijk is dat de beste definitie voor die toplaag van rijke voetbalclubs. En hun trainer-coaches.

Maar o.k., die grote namen zijn dus misschien niet echt goed, maar leven voort op uitstraling, grote mond, resultaten behaald in het verleden, werken met slimme managers en blijven daardoor in dat heerlijk verwarmde water van het gouden voetbalzwembad dobberen.

Mourinho vond steeds weer een ploeg, maar presteerde lang niet altijd op niveau.

Spelers

Voor Koeman komt ook wel weer een club. Gisteravond, in een gesprek met vrienden, werd de deur bij PSV opengezet: even terug in de luwte van Holland, zijn ze in Eindhoven ook meteen van die warrige wissellaar af en rijdt de trein voor Koeman gewoon door en kan hij erop springen. Probleempje opgelost nietwaar? Ja, wel een duidelijke salarisvermindering, maar Koeman heeft nog wel wat vet om de beenderen zitten, werd er gelachen.

Wat me aanzet tot de laatste gedachte: Gert Jan Verbeek ging door voor een leuke, atypische voetbaltrainer die altijd en waar dan ook spelers beter maakte, die wellicht wat gekke dingen zei en deed, maar die vaak origineel was en duidelijk ook. Toen hij aanmonsterde bij Almere dacht men: die gaan daar in die polder goed voetbal leren spelen. Een redelijk te begrijpen reactie.

En hoe gaat het Almere? Een na laatste in de Keuken Competitie…dat is tamelijk rampzalig, zou je denken. Twee winstwedstrijdjes en dat met de grote Verbeek aan het roer.

Wat dat zeggen wil?

Dat hij net zo afhankelijk is van de daden van zijn selectiespelers als Koeman en Mourinho, en als Vogel en Popovich dat zijn.

De trainer of coach wordt gehuurd om de poppetjes op de goede plaats te zetten, om zijn spelers de juiste dingen bij te brengen en dan mist Memphis een penalty en loopt Koeman vast naar de uitgang. Adios!

Hired to be fired.

En dan gaan we het maar niet over afkoopsommen hebben, nietwaar?

Heeft manager Rob Jansen zijn lijntjes al weer uitstaan?

Neen, we hoeven binnenkort voor Koeman geen inzameling te gaan houden.

Het is wel een mooi gespreksonderwerp voor sportgekken onder elkaar: hoe goed is Koeman eigenlijk en naar waar springt hij op de trein?

En let wel, het station waar hij uitstapt, heeft, later, ook weer een uitgang en zo zal het altijd blijven.