Kan Froome wel sturen?

Het was een freaky ongeluk daar in Frankrijk. Een van 's werelds meest beroemde ronderenners ging maar weer eens tegen de grond en de wielerpers van all over the world ging aan de bel hangen. Waar hadden we dat meer gezien?

Was het niet in de Tour die toen in Yorkshire begon en na een Britse start in La Douce France belandde dat Froome, ineens, klats-boem, op zijn gezicht ging en als een zielige sporter weggeleid werd van een natte weg in Noord Frankrijk? Ja, dat gebeurde toen en nu was nu. Bij verkenning van de tijdrit in de Dauphiné kreeg een heftige windvlaag vat op het gesloten voorwiel van de Brit.

Wat gebeurde er?

Nu, dagen na het ongeluk, weten we nog steeds niet precies wat er allemaal gebeurd is daar in Frankrijk. Froome viel, maar dat deed hij dus wel meer.

Op een of andere manier kon (of is het 'kan') hij niet echt goed sturen, hoorde je uit het peloton. Hij lag net iets te veel op zijn gezicht, zeiden kenners. Waarom? Alleen omdat hij niet handig op de fiets was? Zou kunnen. Dit keer reed hij met een dicht voorwiel een proefrondje op het tijdritparkoers. En het woei.

Was het verstandig van de ploegleiding om de vedette juist met dat materiaal te laten trainen, terwijl men wist dat er windvlagen boven het circuit hingen? Neen, natuurlijk niet. Was het dus een duur foutje van de ploegleiding? Ja, daar heeft het alle schijn van.

Een heel duur foutje vooral, want de numero uno van de ploeg viel dermate ongelukkig dat de ploeg voor de Tour maar weer eens omgebouwd moest worden. Zoals ook vlak voor de Giro van dit jaar gebeurde toen de Colombiaanse vedette Egan Bernal onderuit ging en vervangen diende te worden. Dat zijn dus twee kopmannen die vlak voor het begin van een grote ronde de macht over hun fiets verloren... Een dure grap, mag je zeggen.

Neus snuiten

Volgens verhalen had Froome één hand aan het stuur toen hij hard onderuit ging, Hij was bezig zijn neus te snuiten. Vele renners doen dat door een krachtige neuswind te laten, of gewoon in de open hand te snotteren, of, heel volks, een neusgat dicht te drukken en door het andere gat met enige kracht de groene kwat weg te schieten... Waarna de snot aan moeder aarde wordt toevertrouwd. Froome, de stille, ietwat stijve, maar ook de welgemanierde sportman, snuit zijn neus dus op een nette manier. Boem, au.

Behalve het feit dat je dit verhaal bijna niet gelooft, want wie kan nou zo schlemielig vallen en zijn Tourdeelname om zeep helpen? Froome dus.

Gezien de verhalen die uit het kamp Ineos naar buiten kwamen, is de Britse Keniaan of Keniaanse Brit behoorlijk toegetakeld en ziet het ernaar uit dat een zeer lang herstelproces moet worden ingezet,

Uit zulke woorden kan je bijna destilleren dat kenners het onzeker achten of de mid-dertiger Froome ooit nog wel op niveau kan terugkomen in zijn vak. En als je dat dan hoort dan mag je constateren dat deze valpartij voor Froome en zeker ook voor zijn sponsor een heel erg dure aangelegenheid is geworden. Verzekering? Ik denk het niet?

Wat blijft er van Froome over?

Niet alleen moet de ploeg voor de Tour weer omgebouwd worden, maar wat blijft er van brekebeen Froome over? Hij moet maandenlang gaan rusten en daarna revalideren. Hij kan dit wielerjaar op zijn blanke buik schrijven en hopen dat alles weer op zijn plaats komt op de plaatsen waar nu breuken gemeld zijn: been, ellenboog, ribben... And what have you more? En wat dacht u van de mentale schade na deze valpartij?

Toen deze toch behoorlijk atypische wielrenner in het peloton kwam, keek de wielerwereld vrij gereserveerd naar de man die in Kenia was opgegroeid en in Zuid-Afrika had gestudeerd. Hij reed in een klein ploegje en viel hoegenaamd niet op: hij was niets anders dan pelotonvulling en hij reed naamloos rond.

Later werd hij een zevende wereldwonder. Hij won in Frankrijk, Spanje en in Italië, hij werd met de strakke vinger nagewezen door mensen die hem van vals spelen beschuldigden, hij werd een beroemde wielermiljonair en stond op het punt om dit jaar een groot duel met zijn ploeggenoot Geraint Thomas aan te gaan.

Door dat alles kan een vet kruis getrokken worden. Froome is voor dit jaar renner-af. Als hij nog terug weet te komen, zal het 'knap' genoemd worden. De brekebeen heeft zijn leeftijd tegen om snel te herstellen.

Kapitalen

Hoewel het in de luwte van de sportwereld gebeurde (tijdens het inrijden voor een tijdrit in een voorbereidingskoers in Frankrijk, waar geen camera's bij aanwezig waren) was het toch een bericht dat met grote kapitalen geschreven diende te worden: oud-Tourwinnaar Chris Froome, valt en breekt van alles.

Waar hij valt? Zomaar op een rustieke Franse hoek van een landweg waar een windvlaag zijn gesloten wiel van zijn fiets meepakt en hem weg slingert. Omdat hij zijn neus zat te snuiten bij een snelheid van 54 kilometer per uur. Er volgt een freaky val en de voorbeschouwingen van deze Tour kunnen herschreven worden.

Laten we hier een les uit trekken: als u vanmiddag een kort rondje met vrienden in de polder gaat rijden en U voelt de drang de neus te ledigen omdat U wellicht een beetje verkouden bent…houdt dan de handen aan het stuur en laat het goddelijke snot in fluimvorm door het zwerk schieten. Zelfs met kans een renner achter U vol te raken. Snotverdomme dus. Maar houdt uw handen aan het stuur.

Een 'Froompje' overkomt je zo maar. Of? Is deze man, die toch aardig kan fietsen, gewoon een schlemielige pechvogel die gewoon te veel valt... Omdat hij gewoon niet kan sturen. Immers, van Froome-valpartijen kan onderhand een vrij komisch val-filmpje gemaakt worden.

En wij stervelingen moeten altijd lachen als we anderen zien vallen, nietwaar? Waarom weten we niet, maar het gebeurt. En nu komt het: als Froome ergens valt, halen we al voorzichtig onze schouders op en zeggen: "Nou en? Wat is hier zo gek aan?" Dat is pas een wrede conclusie.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.