Chronische pijn binnenkort erkend als aandoening? 'Verdient meer aandacht'

Chronische pijn wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie al erkend als aandoening, maar in Nederland is dat nog niet het geval. Wel wordt er aan nieuwe behandelingen gewerkt. Zo is het Radboud UMC bezig om nieuwe therapieën te ontwikkelen. Huygen benadrukt dat elke patiënt anders is en dat de oorzaak van de pijn vaak moeilijk te vinden is. "De beste behandeling is het wegnemen van de oorzaak, maar dat lukt niet altijd", aldus Huygen.

'Nog veel te winnen'

Raymann ervaart zelf chronische pijn, waardoor ze rekening moet houden met haar dagindeling en eventuele extra medicatie om haar pijn te verlichten. "Er is nog veel te winnen", zegt Raymann over de behandeling voor mensen met chronische pijn.

Definitie

"Er zijn verschillende definities, maar het komt vaak door een aandoening zoals knie- of heupartrose", zegt Huygen over de oorzaak van chronische pijn. "Psychologische factoren spelen ook een rol, maar zijn meestal een gevolg van de pijn", voegt de hoogleraar toe.

Andere factoren

Zo kijkt Raymann er ook naar en vindt dat daar meer aandacht voor moet zijn. "Het biopsychosociale model helpt hierbij door naar fysieke, psychologische en emotionele factoren te kijken", vertelt Raymann. "Chronische pijn beïnvloedt ook het sociale leven sterk. Veel patiënten ervaren eenzaamheid en een kleiner sociaal netwerk."

Onvoldoende onderwijs

Bovendien moeten huisartsen en ziekenhuizen meer aandacht besteden aan de ervaring van chronische pijn. "Er is onvoldoende onderwijs over pijn in medische opleidingen", zegt Huygen. Daarom zou het in het opleidingscurriculum opgenomen moeten worden. "Chronische pijn wordt nu erkend als zelfstandige ziekte door de Wereldgezondheidsorganisatie, maar dit heeft nog weinig impact gehad op patiënten."

"Nieuwe therapieën zoals closed-loop neurostimulatie bieden hoop voor specifieke pijnen, maar zijn duur en niet voor iedereen geschikt", aldus Huygen. De Landelijke Pijnorganisatie werkt aan een digitaal platform waar patiënten informatie kunnen vinden en steun kunnen krijgen tijdens behandelingen. Raymann kijkt met interesse naar deze ontwikkelingen, maar zij focust zich liever op zingeving en afleiding.