Onvoldoende hulp voor brandweermannen met PTSS: 'Het duurt heel erg lang voordat je de diagnose krijgt'

Mentaal zwaar

De mensen bij de brandweer maken dagelijks heftige situaties mee; de kinderreanimaties waren voor Hulzebos mentaal het zwaarst, vertelt hij. "Op het moment dat je zelf kinderen krijgt, ga je al heel gauw de link leggen. Op het moment dat je die link gaat leggen, en zeker als je een kind hebt -wat ik heb gehad- die sprekend op je zoon lijkt, dan gaat het fout. Dat krijg je ook niet meer goed. (..) Ik ging anderhalf jaar lang elke nacht mijn bed uit met een zaklamp om te kijken of mijn zoon nog leefde."

Lang traject

Hulzebos kreeg in 2017 de diagnose PTSS, maar voordat hij werd gediagnosticeerd moest hij een lang traject afleggen. "Ik ben zelf naar de huisarts gegaan, toen bij de psycholoog terechtgekomen, toen bij de psychiater voor medicatie. Dan kom je bij je arbo arts terecht, dan kom je bij ARQ voor een second opinion. Het duurt allemaal heel, heel, heel erg lang voordat je diagnose PTSS krijgt."

Erkende beroepsziekte

En dát moet echt anders, vindt Tweede Kamerlid Songül Mutler (GroenLinks-PvdA). "Het is tijd dat ook PTSS bij de brandweer een landelijke erkende beroepsziekte wordt. Dat ze niet gekort worden in hun inkomen, dat ze ondersteund worden in medische kosten, en dat ze tijd krijgen om zichzelf te helen of te herstellen", zegt Mutler. "De impact van PTSS is zo groot, ook voor het gezin. Alleen is dat tot op heden blijkbaar niet voldoende erkend, terwijl ze dag in dag uit klaar staan voor onze veiligheid."

Debat Tweede Kamer

Morgen is er een debat in de Tweede Kamer waar Mutler onder andere zal pleiten voor een landelijk PTSS instituut dat meerdere hulpverleners - zoals de brandweer maar bijvoorbeeld ook ambulancepersoneel en treinmachinisten- goed kan ondersteunen. "Er moeten eenduidige afspraken worden gemaakt. Ik vind dat als de minister roept: ‘de brandweer, daar moeten we zorg voor dragen’, dat ze dan ook boter bij de vis moet doen, en moet ze ook de veiligheidsregio’s helpen.”

Voor Hulzebos is het heel duidelijk. "Als je nou een ziekte oploopt óp je werk: hoe noem je dan zo’n ziekte? Dat noem je dan toch een beroepsziekte? Hoezo niet erkennen? Het gaat alleen maar om geld, keihard om geld."