Van Scherrenburg over grensoverschrijdend gedrag op het werk: 'Men is soms wel erg overgevoelig'

Zwangerschapsdiscriminatie

Wouke van Scherrenburg blikt terug op haar tijd in Hilversum: "Er was destijds al veel gedoe over allerlei zaken. Het hing er maar net van af wie er op dat moment chef was." Ze doelt daarbij niet op #MeToo, legt ze uit: "Daar heb ik het niet over, maar je had wel te maken met grote ego’s en mensen die vooral met hun eigen belang bezig waren. Wij zaten met Nova vooral in Den Haag, dus we waren blij dat we daar grotendeels aan ontsnapten."

Heeft Van Scherrenburg zelf grensoverschrijdend gedrag meegemaakt op de werkvloer? "Vast wel. Mijn hoofdredacteur bij De Gelderlander zei destijds, toen ik vertelde dat ik zwanger was, dat hij me nooit had aangenomen als hij dat had geweten. Ik nam dat voor kennisgeving aan. Ik dacht: jammer dan, ik ben zwanger, dus je doet het er maar mee, punt. Tegenwoordig zou dat als een duidelijke vorm van discriminatie worden gezien."

Overgevoelig

Toch vindt Van Scherrenburg dat mensen tegenwoordig soms wel erg 'overgevoelig' zijn: "Als ik iets met jou uit te vechten heb, ga ik in mijn geheugen graven en denken: toen heb je me onheus behandeld. Terwijl we allemaal weleens uitvallen als iets niet klopt, of als je een ongeduldig karakter hebt. Dat heb ik vast ook weleens gedaan - tegen een cameraploeg of een editor."

Wel juicht ze het toe dat vrouwen opkomen voor hun rechten: "Dat vind ik prachtig. Maar we moeten ook niet doorslaan en bij alles denken: ik ben onaangenaam behandeld, de sfeer was niet goed, ik voelde me niet veilig. Dat gaat soms ook een beetje te ver."

Zwak voor politici

Op de vraag: 'Voor welke politicus heb je een warm gevoel?' noemt ze twee politici die aan tegenovergestelde kanten van het politieke spectrum staan: Femke Halsema en Frits Bolkestein.

Waarom? "Bolkestein had even een aanloopperiode nodig, maar daarna herpakte hij zich en ontwikkelde hij helemaal zijn eigen stijl. Hij was de eerste die zei: ik blijf in de Kamer zitten, ik ga niet het kabinet in - om de boel te bewaken. Hij was ook de eerste die het migratieprobleem hoog op de agenda zette. In die tijd had je daar echt lef voor nodig."

"En Halsema, omdat ze - net als nu als burgemeester van Amsterdam - blijft doorknokken. Ondanks alles wat er gebeurde, de haatgolven die ze over zich heen kreeg, heeft ze altijd stand gehouden. En het is ook gewoon een ongelooflijk gezellig mens." Allebei de politici hebben lef, vertelt ze: "Ze staan ergens voor. Ze hebben een ruggengraat."

In het gesprek blikt ze verder terug op de zorgelijke geopolitieke situatie en haar band met Pim Fortuyn, die haar ooit vertelde dat ze maar moest gaan koken in plaats van politiek verslag doen. Luister het hele gesprek terug in De Perstribune-podcast!