Barbados' afscheid van de Britse kroon is vooral symbolisch

''Het wordt gezien als laatste stap in de dekolonisatie. De onafhankelijkheid uit 1966 was in de ogen van de Barbadianen een politieke en staatkundige scheiding, maar nu sluit je het helemaal af." Volgens Hoefte willen de Barbadianen vooral benadrukken dat ze zelf in staat zijn om hun eigen land te besturen met iemand die er geboren is. We want a resident for President is dan ook de bijhorende slogan.

Van Queen Elisabeth naar 'Queen' Rihanna

Het Caraïbische eiland werd op 30 november - op de 55e verjaardag van zijn onafhankelijkheid - een republiek. Het land blijft op die manier onderdeel van het Britse Commonwealth, waar ook landen als Australië en Canada lid van zijn. Queen Elisabeth werd vervangen voor president Sandra Mason. Ook werd de Barbadiaanse zangeres Rihanna benoemd tot nationale held van het land.

Het is een belangrijke gebeurtenis, maar zo werd het niet per se gevierd door de Barbadiaanse bevolking, vertelt Hoefte in OVT. ''Dat de Republiek nu eindelijk na een lang proces tot stand is gekomen, daar is iedereen heel blij mee. Maar de bevolking was eigenlijk meer met de pandemie en de economische crisis bezig. Er was dus niet heel veel enthousiasme.'' De hoogleraar vertelt dat het feit dat popster Rihanna geen beha droeg tijdens de ceremonie, bijna groter nieuws was in Barbados.

Prince Charles: ‘smet op ons verleden’

Prince Charles reisde af naar Barbados om namens de Britse Kroon het land uit te zwaaien. In zijn toespraak schuwde hij niet om de donkere kant van het Britse verleden in Barbados te benoemen. De Prince of Wales sprak over de door de Britten uitgevoerde ''verschrikkelijke wreedheid van de slavernij” als iets dat “voor altijd onze geschiedenis besmeurd heeft.''

Dat Charles deze woorden uitsprak, is opmerkelijk volgens Hoefte. ''Het is de eerste keer geweest dat een lid van het koninklijk huis er zo over gesproken heeft. Barbados was de Jewel in the Caribbean Crown. Het donkere verleden, dat Charles hier benoemt, wordt vaak vergeten in het nostalgische plaatje dat van Barbados is geschetst'', legt Hoefte uit. ''De ironie is dat Barbados altijd is gezien als Little England. Het eiland lijkt ook nog eens op Engeland, met zijn glooiende heuvels en al het groen. Maar je moet je oog wel heel erg dichtdoen als je de nostalgische kant wil zien en de rest niet.''

Het benoemen van deze geschiedenis door Charles werd gewaardeerd in Barbados, vertelt Hoefte. ''Maar voor velen zal het nog niet genoeg zijn. Er wordt nu gestreden om herstelbetalingen. De ceremonie vormt een onderdeel van allemaal kleine stapjes op weg naar meer.''