Dit zijn volgens Sana Valiulina de historische parallellen met de huidige corona-periode

Ook gij, Brutus

Volgens de Marokkaanse notenverkoper op onze markt duurt corona de eeuwigheid. Ik zou zeggen dat de tijd stil staat, maar misschien is dat hetzelfde. Hoe dan ook, in beide gevallen kun je ongestoord nadenken over dingen waar je in de pre-corona tijd niet echt aan toe kwam, of waar je anders over dacht dan nu. Zo trek ik dezer dagen om de haverklap allerlei historische parallellen waar ik het corona-licht over laat schijnen.

Neem bijvoorbeeld de Grote terreur in Rusland in de jaren dertig. Het virus van waanzin en angst waart over de immense oppervlakte van dat land. Niemand is er immuun voor, iedereen kan op elk moment besmet raken, van een straatarme boer tot aan de hoogste partijbaas. Het is tenslotte het meest humane land ter wereld waar iedereen gelijk is. De besmette wordt direct geïsoleerd om de gezonde leden van de maatschappij te beschermen. Vaak volgen ook zijn naasten, of die worden in quarantaine gezet, wat natuurlijk niet meer dan logisch is.

On-Russische efficiency

Alles gebeurt met een bewonderenswaardige, ik zou bijna zeggen on-Russische, efficiency. Het aantal besmettingen stijgt met tienduizenden per dag, maar nooit dreigt er een tekort aan Brits-bedden. Opschaling is het toverwoord. En mochten er toch tekorten ontstaan dan kunnen de ongeneselijke gevallen nog altijd worden geliquideerd. Oplossingsgericht handelen is een ander toverwoord. Zou het volk weten dat het geheime laboratorium waar het virus is ontstaan, in het hoofd zit van een man die door hen als een godheid wordt aanbeden, vraag ik me voor de zoveelste keer af en keer weer terug naar het hier en nu.

Over de eeuwigheid van de Marokkaanse notenverkoper dendert het nietsontziende heden. Hij kan nog net het hoofd boven het water houden, maar anderen hebben minder mazzel. Er is veel onzekerheid, frustratie en woede. En dan nog de verborgen ellende van de mishandelde kinderen, en de toeslagenaffaire, en de onvermoeibare verwoesting van onze planeet, en de bestorming van het Capitool, en het oprukkende Chinese kolonialisme, en, en, en… Genade!

Muziek: Guillaume de Machault

De ziel smacht naar het goede, het ware en het schone. Muziek! Ik zet Guillaume de Machault op, de veertiende-eeuwse componist en dichter, de schepper van de beroemde Messe de Nostre Dame, en mijn liefde en troost in barre tijden. De keuze is niet geheel toevallig. Machault leefde in de tijd van de Zwarte dood die toen over Europa raasde. In Avignon werd paus Clemens tussen twee grote vuren gezet om hem te beschermen. De paus heeft de pest overleefd, net als de Machault die stug door bleef componeren en dichten. Hij is zevenenzeventig geworden, en dat voor die tijd. Een genie en een lichtend voorbeeld voor alle eenentwintigste-eeuwse zeurpieten. Ik wil meer van hem weten. Ik duik in het internet en lees over de roman in verzen die hij heeft geschreven. De joden hebben het gedaan, zij hebben alle bronnen vergiftigd en moeten afgeslacht worden.

Ook gij, Brutus?! Guillaume de Machault, kind van zijn tijd! Hoe moet ik nu naar uw muziek luisteren, waaruit ik altijd de schoonheid en troost putte, Sire? Geen idee, maar als Rutte en de zijnen Merkel zullen volgen en wij hier ook tot half april in lockdown blijven zitten, dan heb ik genoeg tijd om daarover na te denken.

Niets missen van OVT?

Hou dan de website van OVT in de gaten, abonneer je op de podcast, of volg het programma via Facebook en Twitter.