'Er ontwikkelt zich een Hongkong-identiteit'

{podcast audio="112914" caption="Hongkong-identiteit: een China-calamiteit" }

Tot 1997 hoorde Hongkong bij het Verenigd Koninkrijk. In dat jaar werd het overgedragen aan China. Na een overgangsperiode van vijftig jaar wordt het uiteindelijk onderdeel van China. "Dat is eigenlijk een misbaksel", zegt Schulte Nordholt. Volgens de afspraken zou Hongkong autonoom zijn, zelf mogen beslissen over binnenlandse zaken.

Onvervalst Chinees

"Maar typisch Chinees wilden China zich toch wel mengen in die binnenlandse aangelegenheden." Via politieke constructies heeft China meer invloed op Hongkong dan is afgesproken. De uitleveringswet is daar weer een uiting van.

Volgens Schulte Nordholt heerst er in Hongkong een toenemend gevoel van 'wij willen niet bij China horen'. "En, wat heel zorgelijk is voor Peking, er ontwikkelt zich een soort Hongkong-identiteit." Uit enquêtes blijkt dat in het jaar van de overdracht, 1997, nog zo'n 35 procent van de mensen zich onvervalst Chinees voelde. Dat is nu nog slechts tien procent.

Onvrede

De onvrede onder de Hongkong-chinezen groeit verder, denkt Schulte Nordholt. "De inkomensongelijkheid wordt almaar groter. Het is de stad met de duurste huur- en koopprijzen ter wereld. Dat leidt allemaal tot onvrede. En natuurlijk het gevoel dat hun vrijheden langzaam worden ondermijnd."

De groeiende onvrede is brengt China in een lastige positie. Hongkong is namelijk belangrijk voor de economie van het Chinese Rijk. "Veel Chinese bedrijven opereren daar, profiteren van de beurs en de onroerend goed-markt", zegt Schulte Nordholt. Het is hun connectie met de kapitalistische wereld.

Naar aanleiding van de situatie in Hongkong ontwikkelt zich in de Jortcast een gesprek over de stabiliteit van China, 'staatskapitalisme' en de houdbaarheid van dat systeem.