Zangeres Laura Jansen helpt vluchtelingen in Griekenland: 'Het zijn lieve, vermoeide, hardwerkende mensen'

Jansen was daar niet om muziek op te nemen. Ook niet om te toeren. De zangeres was er om vluchtelingen te helpen. Het begon vorig jaar. Tijdens een writer’s block zat Jansen op de social media rond te klikken en kwam ze deze foto tegen van Aylan Kurdi, het verdronken jongetje dat na een poging uit Syrië te vluchten aan de kust van Turkije aanspoelde.

Lesbos

“Dat raakte me enorm, dat raakte iedereen in mijn omgeving”, zei Jansen in Nooit Meer Slapen. Toen ze vervolgens een bericht zag dat er op het station in Amsterdam – een paar straten bij haar vandaan – vluchtelingen aan het slapen waren, kon ze het niet meer loslaten.

Ze ging erheen om met andere vrijwilligers vluchtelingen op te vangen. Ze zorgden voor kleding, voedsel en onderdak en leerden de asielzoekers persoonlijk kennen. “Dan leer je het verhaal van Lesbos kennen”, zei de zangeres. “Ik wilde heel graag voor mezelf zien hoe dat eruitzag.” Ze zou eigenlijk tien dagen naar het eiland gaan, maar is er nu al een jaar en twee maanden. Jansen zette er met anderen de organisatie Movement on the ground op.

Lieve mensen

Voor veel mensen is het idee van vluchtelingen nog een abstract begrip. De kolossale groep mensen lijkt een orkaan die hun kant op waait, gezichtloos en hoogstwaarschijnlijk gevaarlijk. Jansen vindt het cruciaal dat mensen begrijpen dat het om individuen gaat: “Ze lijken zo ontzettend veel op ons dat er geen ze is. Het zijn lieve, vermoeide, hardwerkende mensen die hun kinderen uit een oorlogsgebied proberen te krijgen”.

Iemand die op dat onbegrip heeft ingespeeld, is de toekomstige president van de Verenigde Staten. Presentator Van der Wielen liet in Nooit Meer Slapen een aantal audiofragmenten horen van Donald Trump op zijn Donald Trumperigst – waarin hij verschillende mensen en groepen mensen, waaronder asielzoekers, schoffeert. De Amerikaans-Nederlandse Jansen heeft in de Verenigde Staten zelf een stem uitgebracht, maar die ging duidelijk niet naar Trump. “Ugh”, zei ze na de fragmenten.

“Ik was allang niet meer geschrokken van het bericht dat hij president wordt”, vervolgde Jansen. “Ik denk dat het in de politiek die kant op moet gaan voordat we wakker worden. Ik denk dat het een heel enge periode gaat worden voor Amerika en voor de wereld, maar dat is het al. Het beste wat wij kunnen doen is daarvan leren. Ik denk dat meer mensen nu gaan opletten hoe mensen behandeld worden. Dat hoop ik in ieder geval.”

Wicked world

Iets meer dan een jaar geleden was de zangeres bang dat ze niet in staat zou zijn om in Lesbos iets te kunnen bijdragen: “De week dat ik ging verdronken er 32 mensen in het dorpje waar ik naartoe zou gaan. En dat was voor mij een moment van: ga ik echt? Ik ben popzangeres.” Sindsdien heeft ze met haar collega’s van Movement on the ground duizenden vluchtelingen uit boten getild en in veiligheid proberen te brengen. Hoe kan ze na deze ervaring nog teruggaan naar liedjes zingen?

“De muziek was heel lang erg ver van mijn gedachten af, omdat ik in zo’n acute omgeving bezig was. Je bent bezig met overleving”, zei Jansen in Nooit Meer Slapen. Maar het is niet zo dat ze de muziek achterlaat en nu een nieuwe weg inslaat. “Mijn keuze om muziek te maken komt van dezelfde plek als mijn keuze om op Lesbos te werken”, zei ze. “Het komt vanuit een heel grote drang om een connectie te maken met mijn medemens.”

Jansen is nu tijdelijk in Nederland, maar gaat weer terug naar Lesbos, waar ze haar harder nodig hebben. De microfoon moet nu even aan de kant – er is belangrijker werk te doen en het is nog lang niet af. Want zoals ze op een van haar eerste singles al zong: woohoo, it’s a wicked, wicked world.