Margot Vanderstraeten gefascineerd door orthodox jodendom en schrijft vervolg op bestseller

Unieke inkijk in orthodox-joods gezin

In de jaren '80 werkte Margot Vanderstraeten zes jaar lang als werkstudent bij een modern-orthodox joods gezin in Antwerpen. Dertig jaar later verzamelde ze haar herinneringen in het Mazzel tov, een literair non-fictieboek waarvan ondertussen meer dan 100.000 exemplaren wereldwijd zijn verkocht. Het boek gaf een indringende inkijk in de onbekende wereld van een gesloten orthodox-joods gezin.

Minjan, het zojuist verschenen vervolg op het succesvolle boek, is wederom een caleidoscopisch verhaal over het leven van orthodoxe joden en hun fascinerende geschiedenis. In het boek vertelt Margot over haar talloze nieuwe ontmoetingen die zij opdeed binnen de orthodox-joodse gemeenschap na het verschijnen van Mazzel tov.

'De vrees voor die bevolkingsgroep is helemaal niet nodig'

"Zelf kom ik uit een klein Belgisch dorp in een mijnwerkersgebied", vertelt de schrijver en journalist. "Vanaf de kleuterschool zat ik met Turkse en Marokkaanse kinderen in de klas en was ik nieuwsgierig naar hun verhalen. Toen ik de Joodse mensen zag in Antwerpen met hun extreme kleren, de zwarte gewaden en hoeden was ik meer gefascineerd dan dat ik het raar vond. Er heerst een soort vrees voor die bevolkingsgroep, maar dat is helemaal niet nodig.

In het gezin waar ik ging werken waren ze modern-orthodox, dus ze kregen nog regulier onderwijs en hadden gewone banen. In dit nieuwe boek beschrijf ik veelal de chassidische joden en die zijn wel extremer in hun religieuze beleving en opvattingen. Zij staan meer met hun rug naar de samenleving, maar zijn net zo goed mensen met hun mooie en lastige eigenschappen en maken ook veel plezier samen."

De veelzijdigheid en kleurrijkheid van de Joodse gemeenschap

Margot toont de veelzijdigheid en kleurrijkheid van het Joodse geloof en de Joodse gemeenschap. "Ik begin mijn boek met een motto van Tahar Ben Jalloun, 'Ik hou van ontmoetingen', en daar zijn Mazzel tov en Minjan getuigen van. Maar het staat los van religie, ik zoek de mens achter de religie en dat is natuurlijk universeel.

Ik heb geleerd van mijn boeken om open te zijn, om tolerant te zijn. Ik probeer te luisteren met open vizier en dan word je ook gedwongen om te reflecteren op je eigen leven. Ik verkies het om zonder een God te leven, maar er is veel eenzaamheid in de seculiere samenleving en ik zag veel verbondenheid in de hechte Joodse gemeenschap."