Niels van der Laan over de beginjaren: 'Jeroen Woe en ik werden uitgejoeld, letterlijk'

Kennismaken met Jeroen Woe

Op de Amsterdamse Kleinkunst Academie in 2000 leerde de Beverwijkse Niels van der Laan zijn cabaretkompaan Jeroen Woe kennen. Na een ‘huwelijksaanzoek’ in het trappenhuis zijn de twee onafscheidelijk.

Niels herinnert zich het begin op de Academie nog goed: "De eerste dag werd duidelijk: dit is je klas. Met deze tien mensen ga je dag en nacht doorbrengen de komende vier jaar." Jeroen had een andere attitude dan Niels. "Hij had al veel ervaring en dacht: ik ga die school wel even doen.

"Ze vroegen aan de klas waar je het meeste bang voor was. Ik was bang om gekke flamenco dansjes te moeten doen. Jeroen zei dat hij bang was om iedereen in de klas neer te schieten. Iedereen vond hem toen een beetje eng daarna. Ik ook."

'Artistieke mensen komen vast niet uit Beverwijk'

In tegenstelling tot Jeroen had Niels destijds op wat schooltoneel na weinig ervaring in de cabaretwereld. Het was zijn decaan die Niels de Kleinkunst Academie aanraadde. "Ik zag die school in een documentaire over Paul de Munnik en Thomas Acda. Ik vond dat heel fascinerend, maar ik had niet het gevoel dat het ooit ging lukken; dat zijn allemaal van die supersterren uit Amsterdam met mooi haar. Artistieke mensen, die er eigenlijk al zijn. Die komen vast niet uit Beverwijk, dacht ik toen.”

Uitgejoeld

De eerste jaren op de theaterplanken ervoeren Niels en Jeroen een grote bewijsdrang om vernieuwend te zijn. "We maakten heel ontoegankelijk, absurd en moeilijk cabaret. Er zijn nog opnames van: het is echt niet te begrijpen. Heel veel verhaallijntjes door elkaar, meta vertellers, mensen met brommerhelmen die minuten stil zijn. Dat idee. Dan kwamen we in Sittard en werden we uitgejoeld, letterlijk."

Hun huidige vorm vonden ze pas later door de samenwerking met cabaretier Erik van Muiswinkel. "Hij kwam naar ons probeersel kijken, waarin we voor ons gevoel alleen maar wat simpele, leuke dingen deden. Hij zei: 'Leuk zeg, dit is af!' Toen hebben we hem als regisseur gevraagd en waren we klaar."

Persoonlijkheid

Cabaretier Kiki Schippers zingt tijdens het Kunststof interview een muzikale ode voor Niels. 'Niels, ik zocht iets om je code te kunnen kraken.' Iemands persoonlijkheidscode kraken blijkt een kwetsbaar thema uit het verleden van Niels. "Ik was twintig toen mijn vader overleed. Hij kreeg een hersentumor. Van de ene op de andere dag is hij daardoor totaal veranderd."

De tumor zat op een plek in zijn vaders brein waarin iemands persoonlijkheid wordt bepaald. Zelfs zijn vaders gevoel voor humor sloeg volledig om. "Iemands persoonlijkheid is voor mij toch wel meer medisch geworden dan ik altijd had gedacht."