Coos Huijsen: 'Je had er wel meer die stiekem in de kast zaten'

In films en boeken moest Coos uitkijken met wat hij openlijk goed vond: "Je moest goed opletten hoe dat je liet merken dat je iets leuk vond. Ik was enorm geïnteresseerd in kunst en literatuur. En dan moest je ook opletten waarom je aangaf dat je dat boek zo sterk vond. Je moest niet laten zien wat je daarvan waardeerde."

Homoseksualiteit in een hoorspel

Waar Coos zijn seksuele identiteit voor het eerst terugzag was in de tijd van de hoorspelen. 'De Familie Doornsnee' van Annie MG Schmidt was op de zender en Coos was er niet bij weg te slaan. De familie met zoon en dochter spraken hem niet per se aan, maar Fred de winkelbediende; die was anders dan anderen.

Coos: "Die was homoseksueel. Dat was vroeger nooit een thema voor de radio dus zo'n persoon bestond ook niet. Het was de eerste keer op de radio dat een homoseksueel als persoon daar kwam. En hij werd ook sympathiek neergezet, dat was de kracht ervan. En dat deed mij ook goed om te horen. Hoewel geen hond wist dat ik homoseksueel was en het voor mijzelf ook nog tamelijk raadselachtig was hoe dat allemaal zou lopen."

"Hij was niet helemaal mijn type", zegt Coos, "maar het is wel zo dacht ik dacht, alles werd altijd ontkent voor homoseksualiteit. En opeens was iemand er toch. Met zijn eigen hebbelijkheden, maar hij was er. En dat was nooit zo. En dat was wel stimulerend."

Uit de Boekenkast

In 'Uit de Boekenkast' wordt aan LHBT-ers gevraagd: wat is de eerste keer dat jij jezelf herkende in een boek, een film, een serie, een theaterstuk of bij een muzikale artiest? Vorig jaar zomer sprak Willemijn al met bekende LHBTI' ers zoals Claudia de Breij, Kim Putters Valentijn de Hingh over het belang van jezelf terug zien in de wereld om je heen.

Komende maand is het 50 jaar geleden dat de zogenaamde Stonewall-rellen uitbraken in New York: een keerpunt in de LHBTI-geschiedenis. Op die avond werd een politieinval op het gaycafé The StoneWall Inn, ontvangen met felle tegenstand van de vaste bezoekers van de bar. Het bleek het begin van de homo-emancipatie en van de latere gayprides. En daarom; een nieuwe reeks van onze rubriek Uit De Boekenkast.

Stiekem in de kast

Als Tweede Kamerlid zat Coos in de Kamer voor de CHU, de christelijk-historische partij, later onderdeel geworden van het CDA. Dat is misschien niet per se de partij die het meest open stond voor homoseksualiteit. Coos: "Maar je moet bedenken dat de hele maatschappij niet echt open stond. Soms werd het wel geweten, je had wel meer die stiekem in de kast zaten."

Coos: "Ik wist dat als ik maatschappelijk iets wilde bereiken, dan moeten ze niet weten, wat ik ook ga doen, dat ik homo ben. Niet doen, camoufleren. Dat was ook een verschrikkelijke tijd, een huichelachtige tijd vond ik dat. Waarbij ik een wezenlijk iets van mijzelf moest ontkennen."

Hij was het gewend om zijn geaardheid te camoufleren. Dus toen Coos voorzitter werd van de studentenclub van de CHU nam hij vriendinnen mee, "want dat leidde wat af. Maar ook dat was voor mij weer een dubbele bodem. Dan voelde ik mij huichelachtig. Dat deed ik ook in de politiek. Dat vond ik een van de meest stuitende dingen, maar ik wist dat het in die tijd niet anders kon."

De tijd was rijp

In 1976 was volgens Coos wel "de tijd rijp" en kwam hij uit de kast. "Ik dacht 'het moment komt en dat moment moet ik pakken'. Dus ik heb zitten kijken en toen ik in '76 terugkwam in de Kamer, toen was het moment er wel. Toen heb ik ervoor gekozen het wel te doen, ook al wist ik dat het riskant voor mijn politieke positie was."

Bij een interview met het NRC Handelsblad noemde Coos en passent zijn partner. Bij een interview met de VARA stelde hij zijn partner ook voor. En toen Coos opnieuw werd beëdigd nodigde hij zijn partner uit in de loge waar alleen echtgenoten van Kamerleden mochten komen. Alleen bij de beëdiging zag hij zijn partner niet zitten: die was uit de loge gezet.

Coos: "De voorzitter van de Kamer destijds verschoot van kleur toen ik het hem vertelde. Hij bepaalde onmiddellijk dat voortaan partners, getrouwd of niet, man of vrouw, het recht hadden om daar te komen."

'Miami Nightmare'

Een jaar later, in 1977, zette Coos zich in bij de benefietavond 'Miami Nightmare' om te strijden tegen Anita Bryant. Tijdens de benefietavond werd er geld opgehaald om een advertentie te plaatsen in het Times magazine. De Amerikaanse zangeres Bryant vond dat homoseksualiteit verboden moest worden en strafbaar moest worden gesteld. Ze wilde daar een wet voor hebben en voerde actie in Amerika.

Tussen Amsterdamse en New Yorkse homo's was veel contact. Vandaar dat de Amsterdammers ook de avond organiseerde, om zo hun vrienden in Amerika bij te staan. De avond werd een succes en de advertentie kwam er. In die advertentie stond: "We, from the land of Anne Frank, know where prejudices and discrimination can lead to."

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.