Loek van den Berg 'drijft tijdens coronatijd van muziek af', maar honger om te spelen is terug

Van den Berg wint de felbegeerde prijs met het album Wayfarer, de debuutplaat van zijn quintet. Het album ontstond in coronatijd, toen er ook momenten waren dat hij geen muziek meer wilde maken. "Als ik de stukken nu hoor, doen ze me ook heel erg denken aan die periode, het voelt logisch." De saxofonist heeft vanuit zijn opleiding een basis in de traditionele, professionele jazz, maar schoof met zijn muziek steeds meer op naar melodische stukken en wereldmuziek.

Moderne jazz

"Je zou het 'moderne jazz' kunnen noemen. Ik neem veel wereldmuziek-invloeden op in mijn muziek." Van den Berg heeft de liefde voor de jazz pas laat gevonden; die ontdekte hij op het conservatorium in Arnhem. Daar zat de jazzafdeling in hetzelfde gebouw als de afdeling wereldmuziek. "Andere muzikale culturen zijn heel interessant en inspirerend. Met onregelmatige maatsoorten, oosterse melodieën, het aan elkaar rijgen van melodieën."

Quintet

"Werken met een quintet is minder vrij dan in een duo, zoals met Daniël van der Duim. Met hem heb ik een jaar of vier geleden een album uitgebracht met eigen composities. Als ik met hem op het podium sta, kunnen we heel makkelijk vrij spelen; het kan alle kanten op, we wisselen moeiteloos tussen composities en veranderen ook net zo makkelijk van toonsoort tijdens het spelen."

"Improviseren in een quintet is wel anders, daarin is veel meer uit gecomponeerd. Ik heb een bepaalde sound in gedachten en die wil ik per se overbrengen. Hoewel we live natuurlijk wel iets losser omgaan met die partijen dan op de plaat."

Wayfarer: ontdekken van nieuwe plekken en landschappen

Wayfarer gaat over het ontdekken van nieuwe plekken en landschappen. Bij de clip is een animatie gemaakt over een treinreiziger die zich beweegt door het landschap, door Thomas de Wit.

"Er zijn in coronatijd momenten geweest dat ik van de muziek af raakte", vertelt Loek. "In de periode dat ik niet kon spelen verdween mijn passie naar de achtergrond. Op hetzelfde moment had ik die plaat opgenomen en daar kwam zoveel regelwerk bij kijken, dat ik de hele tijd achter de computer zat. Daardoor raakte ik er een beetje vandaan."

Liefdeslied met verdrietig einde

De honger om te spelen is nu weer helemaal terug. In de studio speelt Loek twee stukken van de plaat, samen met de pianist uit zijn quintet. De twee maken privé veel reizen samen, dat past erg bij de muziek: titeltrack Wayfarer gaat over een wereldreiziger, een landloper misschien. Montagne D'hiver is een liefdesliedje met een verdrietig einde. "Ik was op een ski-trip, ontzettend mooi, en ineens, toen we terug waren, was het voorbij."

Of hij de ware liefde inmiddels weer gevonden heeft? "Het blijft zoeken."