Nederlandse Jazz en wereldmuziek: een strijd om erkenning op het podium

Het onderzoek, gericht op de programmering van gesubsidieerde podia en festivals, laat een verontrustend gebrek aan aandacht voor Nederlandse jazz en wereldmuziek zien. "De meesten doen bijna niks," merkt Fleurine op, terwijl ze de schamele cijfers bespreekt. Met uitzondering van enkele zoals het Bimhuis in Amsterdam, lijken veel podia huiverig om plaats te bieden aan nationaal talent, wellicht uit angst voor lege zalen of de kosten van buitenlandse acts.

'Vrouwen worden harder getroffen door een gebrek aan kansen'

Maar waar ligt de kern van dit probleem? Fleurine suggereert dat het niet zozeer ligt aan de populariteit van het genre, gezien het succes van evenementen zoals het North Sea Jazz Festival, maar eerder aan een gebrek aan aandacht en investeringen. "Sinds corona ligt het helemaal op z'n gat", zegt ze, terwijl ze wijst op een verontrustende afname van steun vanuit de publieke omroep en andere bronnen.

Opvallend is ook het verschil in werkgelegenheid tussen mannen en vrouwen in deze sector. Het onderzoek toont aan dat vrouwen nog harder getroffen worden door een gebrek aan kansen. Fleurine benadrukt echter de veerkracht van musici in het vinden van werk, vaak door uit te wijken naar buitenlandse markten waar de vraag groter is. Met een groeiend besef van de uitdagingen waar Nederlandse jazz en wereldmuziek voor staan, komt er toch een sprankje hoop. De lancering van een nieuw kanaal bij de Concertzender, gewijd aan jazz en wereldmuziek, biedt wellicht een nieuw platform voor binnenlands talent. "Irritatie mag," zegt Fleurine, in anticipatie op mogelijke reacties van programmeurs tijdens een gepland evenement. "Als de boodschap maar overkomt.