23.832 kilometer en vijf maanden in een auto naar Japan
- Nieuws
- 23.832 kilometer en vijf maanden in een auto naar Japan
Dirk Jan Roeleven en zijn vrouw Hester van der Vliet doen hun auto, Subaru Forester, bijgenaamd de Boswachter, een belofte: als hij 500.000 km op de teller heeft staan zullen ze hem terugbrengen naar zijn geboortegrond in Japan. In Kunststof vertellen ze over deze 23.832 kilometer lange reis.
Dirk Jan Roeleven en Hester van der Vliet - Kunststof
Russisch asfalt en Mongolische woestijnwegen
Een reis van 23.832 kilometer, zonder airco en zonder kennis van autotechniek, over getergd Russisch asfalt, Mongolische woestijnwegen en Kazachse steppe-highways naar Vladivostok, van waaruit de veerboot naar Japan vertrekt. Weg van hun hectische leven en aangewezen op elkaar worden ze danig op de proef gesteld, en kunnen ze eindelijk eens goed praten over hun ongewilde kinderloosheid.
Vijf maanden samen in een autootje, zonder airco
Het idee ontstond tijdens een interview met Dirk Jan Roeleven in Kunststof, waarin interviewer Petra Possel hem wees op de thematiek van de kinderloosheid, inmiddels elf jaar geleden. Dirk Jan: "Vanaf dat moment ben ik wel bijna elke dag bezig geweest met het onderwerp in mijn hoofd. Ik voelde ineens, ik moet dat boek gaan schrijven over die kinderloosheid. Om uit dat getob erover te komen."
De Subaru
Doos 13 werd in het leven geroepen, de term is geleend van Leo Beenhakker uit het voetval. "Dat is werkelijk een doos waar ik sinds de Kunststof uitzending ongeveer alles in stopte: wat ik schreef, op papier en bierviltjes, zinnetjes die ik hoorde, flarden, krantenknipsels, alles. Met het idee het ooit allemaal te gaan gebruiken voor een boek."
Kinderloosheid
Hester en Dirk Jan bleken geen kinderen te kunnen krijgen. "En we wilden het niet via andere wegen, geconstrueerde toestanden", licht Dirk Jan toe, "bijvoorbeeld door middel van draagmoederschap of adoptie." We willen het leven nemen zoals het komt. Dus als het ons niet gegeven is, dan niet. We vinden denk ik niet dat het leven heel maakbaar is."
Ik ben weleens 'een lege vrouw' genoemd
Hester: "Het verdriet is wel, maar ik dacht ik laat me niet pakken. Ik moet door." Dirk Jan: "Ik ben wat dat betreft echt anders. Een goede vriend noemde Hester een realista en mij een sentimentalista. En dat klopt. Ik ben iemand die erover blijft tobben en treuren."
"Het is bijna 'logisch' om te weten wat het is om moeder te zijn, weinig mensen weten wat het is om het niet te zijn. Mensen kunnen daar heel moeilijk over praten. Er is veel ongemak. Ik begrijp het ook niet. Ik denk dat het ook een soort schaamte, dat het niet lukt. Die schaamte is er al eeuwen, vroeger telde je niet mee als vrouw als je geen kinderen kon krijgen."
Relatie
Vijf maanden samen in een auto en elkaar niet de tent uit slaan: de liefde tussen de twee is onmiskenbaar. "Dat je voelt dat je zielsverwanten met elkaar bent", zegt Hester over de relatie. "Het begon denk ik op de Noordkaap, dat was het moment dat ik voelde dat Dirk Jan en ik gewoon heel erg hetzelfde zijn."
Dirk Jan: "Later heb ik wel gezien: wat wij hebben samen, zeker omdat we ook geen kinderen hebben, is dat wij bijna elkaars kind zijn. Dat we elkaar liefkozen. De energie en liefde die je als vader en moeder in een kind stopt, dat doen wij denk ik met elkaar."
Gerelateerd
