Hans Dorrestijn is niet meer zo bang om uit de bocht te schieten

Zorgen om klimaat en overbevolking

Dorrestijn, bekend om zijn typische zwartgallige stijl, is minder somber geworden, vertelt hij. "Maar dat is merkwaardig, want eigenlijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het vroeger slecht met mij ging en goed met de wereld. En nu gaat het eindelijk goed met mij en gaat het slecht met de wereld. Door de klimaatopwarming en de overbevolking van de wereld is het leven dan toch weer zwaar."

Toch zingt en schrijft Dorrestijn over zijn eigen wereld. "Ik heb het klein gemaakt." Hij vertelt dat hij ondanks de zorgen om overbevolking dolgelukkig was toen zijn dochter vertelde dat ze zwanger was. "Mijn kleinzoon Tijn werd het lichtpuntje in een overbevolkte wereld. Eigenlijk zullen de meeste mensen dat zo meemaken."

Muzikaal tellen

In het boek treffen we een interview aan van Dorrestijn met hemzelf. Op de vraag: wat zou je willen veranderen? Antwoordt hij: "Ik zou in muzikaal opzicht willen tellen".

In de voorstelling brengt Dorrestijn een eerbetoon aan Harry Bannink. "Alle nummers die hij op muziek gezegd heeft gezet werden geweldige nummers. En ik kan doen met die piano wat ik wil maar daar komen de mensen niet voor naar theater", zegt Dorrestijn. "Maar ze komen wel voor je teksten", antwoordt Spits.

Lichter van toon

Zijn de teksten in het nieuwe boek anders dan de verzamelingen die we al van Dorrestijn kennen? Volgens zijn redacteur Caroline wel. "Dat zal ook wel met mijn stemming te maken hebben. Het is lichter van toon. En ik ben niet meer zo bang om uit de bocht te schieten."

Dorrestijn zegt niet bewust elke dag met taal bezig te zijn. "Ik probeer de werkelijkheid onder woorden te brengen", zegt hij. "Maar dat is eigenlijk hetzelfde."