Hadassah de Boer debuteert met boek over dementie: 'De vrouw van mijn vader'

Aan Kunststof-presentator Gijs Groenteman vertelt ze hoe de kennismaking met haar 'stiefmoeder' allesbehalve soepel verliep. "Ik heb als kind een tijdje hysterische aanvallen gehad, ik werd dan heel sterk, ik was dan zó aan het krijsen en dan kregen ze me niet weg bij de trap, bovenaan."

Trix was een ongewenste indringer. Voetballen op het hoogpolige tapijt werd verbonden vanwege het servies in de kast. Hadassah moest dingen eten die ze niet lustte. Trix vond haar een wijsneus, veel te druk. Dingen die Hadassah leuk vond, vond zij vreselijk. Het toneel was nergens goed voor en acteurs vond ze praatjesmakers. Dat maakte het contrast met haar eigen moeder, Hedy d'Ancona, alleen maar groter.

Belangrijker was dat Trix jaloers was op alles wat in de buurt van Hadassah's vader kwam. "Dat was ík natuurlijk. Als hij mij bijvoorbeeld naar bed bracht, stond zij onderaan de trap te roepen als ze vond dat het te lang duurde."

"Trix was een karikatuur. Ze vond dat ze overal verstand van had. In restaurants ging ze voordoen hoe een gerecht moest worden klaargemaakt, bij mijn eigen moeder ging ze een vaas verzetten omdat dat mooier zou zijn. Ze was onverschrokken. Met haar brutaliteit kreeg ze ontzettend veel voor elkaar. Later zag ik wel in dat het een goed huwelijk was. Voor mijn vader was het wel lekker dat zij zo jaloers was. Heel anders dan mijn moeder, die soms een beetje uit fladderde."

Met de verwardheid en de dementie verdween de vijandschap tussen Hadassah en de vrouw van haar vader. "Nu vindt Trix dat ik de leukste persoon in haar leven ben."