De vader van Rianne heeft geen emoties: 'Ik wilde niet meer in zijn buurt zijn'

"Als kind denk je gewoon: dit is mijn vader. Ik heb wel eens gedacht dat hij raar deed, maar kon ik nooit duiden wat het precies was. Mijn ouders vertelden het wel. Ik wist van mijn vaders hersenletsel, dat hij weinig emoties heeft en ongeremd reageert. Maar er werd niet uitgelegd wat dat eigenlijk betekende", zegt Van der Molen.

"Ik vergelijk hem met een robot. Hij reageert nooit warm of invoelend, maar altijd analytisch. Het is een hele slimme man, hij was psycholoog voor het ongeluk. Als je hem iets vraagt dan gaat hij daarover analyseren, maar hij reageert niet op mij alsof ik zijn dochter bent."

Afstand nemen

"Toen ik een kind kreeg werd het voor mij heel duidelijk. Mijn overbuurvrouw kreeg ook een kindje in die tijd en haar vader kwam heel vaak langs. Hij was trots en knuffelde veel met zijn kleinzoon. Mijn vader feliciteerde me wel, maar verder gebeurde er niet echt iets. Je zag geen liefde", vertelt Van der Molen.

"Ik ben al van jongs af aan afstand gaan nemen van hem. Ik ging niet meer op hem reageren. Hij kon uit het niets heel boos worden. Niet vanuit emotie, maar omdat hij zijn impulsen niet kon controleren. Ik ben soort van onzichtbaar geworden in zijn aanwezigheid. Hij is onberekenbaar, onbetrouwbaar. Ik wilde op een gegeven moment niet meer in zijn buurt zijn."

Impact

"Je ziet het hersenletsel niet aan de buitenkant, toch is de impact heel groot. Dat verhaal wilde ik vertellen. De ellende speelt zich af binnenshuis en daar is te weinig aandacht voor. Mijn vader is trouwens nu niet meer de man van toen. Hij is gaan ontwikkelen. Bepaald gedrag is weggegaan en hij is nu heel rustig", aldus Van der Molen.

'Het gebutste brein van mijn vader' is vanaf woensdag te horen via DOCS (NTR/VPRO).