In de documentaire 'Water en Bier' komt het studentenleven en topsport samen

Studentenverenigingen zijn vaak cameraschuw en houden hun gebruiken het liefst achter gesloten deuren. Toch wilde Boerstra juist daar een documentaire over maken: "Het is zo’n gesloten wereld waar mensen vaak alleen maar negatieve dingen van horen, en dat al snel slecht in het nieuws komt." Studentenroeiverenigingen zijn volgens Boerstra extra bijzonder binnen die categorie: "De documentaire heet niet voor niks 'Water en Bier', het zijn twee totaal verschillende werelden die bij elkaar komen. Je kan binnenkomen als niet-roeier en binnen 2-3 jaar in een Olympisch team terecht komen."

Olympische droom

Damen was een van die roeisters met een Olympische droom. Zij werd door Boerstra gevolgd in de documentaire en vertelt dat de reacties op het filmen op de vereniging gemengd waren. "Een aantal waren huiverig, maar heel veel anderen zagen het ook als een kans om een mooi sportverhaal en een mooi sociaal verhaal te vertellen." Toch vond ze het spannend: "want uiteindelijk kan Lisa beslissen wat voor verhaal ze maakt."

Het maken van de documentaire heeft Boerstra zes jaar gekost. "Ik heb één jaar gefilmd. Maar het heeft jaren geduurd om het voor elkaar te krijgen. Naar eigen zeggen is het haar gelukt door goede afspraken te maken en door de jaren heen een vertrouwensband op te bouwen.

Tradities

Bij een studentenvereniging horen natuurlijk tradities. Dat was voor Boerstra wel 'een dingetje'. "Elke keer gingen ze dat lied weer zingen. Als buitenstaander kijk je er tegenaan alsof het een soort sekte is, daar gaan ze weer. Maar op een gegeven moment snap je ook wel dat het juist datgene is wat hun saamhorigheidsgevoel versterkt."

Dat groepsgevoel kan Damen beamen. "Afgelopen week hebben we ook drie mensen gehuldigd die op de Olympische Spelen zilver hebben gehaald. Toen gingen we met een enorme stoet door Delft, dat was heel mooi en bijzonder."

Bier

Dat er veel gedronken wordt op de vereniging, is ook onderdeel van de documentaire. "Maar bierdrinkende studenten kennen we wel", vertelt Boerstra. "Ik vind het juist mooi dat de mensen die wedstrijdroeier worden een half jaar niet mogen drinken. Die gaan vroeg naar bed en trainen 10 keer per week. En de andere mensen zijn wel veel bier aan het drinken. En dat vind ik nou heel mooi en bijzonder: dat dat samen zit in een vereniging."