Een ander versie van jezelf in De Tweelingparadox

Jezelf in een andere versie

Naarmate Barnhoorn en haar zus ouder werden, werden de verschillen tussen de tweelingzussen steeds duidelijker. "Als je babyfoto’s terug ziet, dan zie je geen verschil. Nu zie je nog wel dezelfde trekken, maar je ziet ook heel duidelijk dat zij spastische trekken in haar gezicht heeft en ook heel anders gegroeid is, omdat zij bijvoorbeeld haar benen niet gebruikt. Die blijven dan kleiner, terwijl ik vrij goed in proportie ben." Het is iets waar je volgens Barnhoorn tijdens het opgroeien allebei aan went. "Maar nog steeds zijn er momenten dat ik haar zie en dat ik iets van mijzelf in haar herken. Dat kan nog steeds confronterend zijn. Het is alsof ik mijzelf zie, maar dan in een heel andere versie."

Geen schuldgevoel

Barnhoorn heeft niet echt een schuldgevoel, maar bij het schrijven van haar roman kwam wel naar voren dat er heel veel ‘lagen’ in het gegeven van de eeneiige tweeling zitten. "Hoewel je natuurlijk allemaal probeert het beste leven te leiden, besef je wel des te meer met zo’n spiegelbeeld, wat jij ook had kunnen zijn. Dat het inderdaad heel anders had kunnen zijn."

Verwijdering van haar zus

Vanaf het moment dat haar zus naar het speciaal onderwijs ging, begon de verwijdering tussen beide zussen. Steeds meer begon Barnhoorn te beseffen dat zij, in tegenstelling tot haar zus, wél van alles kon ondernemen in het leven. Waarschijnlijk doordat ze veel 'lucht' in het boek heeft gestopt en het over twee broers gaat, vond haar zus de roman niet confronterend. Het vinden van afstand tot het thema en het vinden de juiste toon kostte veel tijd en daarom is niet De Tweelingparadox maar Schemerdieren in 2016 haar debuutroman geworden.

Grote verschillen tussen eeneiige tweelingen

Volgens econoom Robert Dur (ook aan tafel tijdens het gesprek) heeft onderzoek uitgewezen dat eeneiige tweelingen veel meer van elkaar verschillen dan de meeste mensen denken. "Het begint al bij het geboortegewicht dat sterk uiteen kan lopen. Ondanks dat een eeneiige tweeling genetisch identiek is, staan sommige genen ‘aan’ en sommige ‘uit’. Dat heeft ook weer met de omgeving te maken. Dus kunnen eeneiige tweelingen zich heel verschillend ontwikkelen en een verschillend levenspad bewandelen." Die verschillen ontstaan al in de buik.

Meer over Nowelle Barnhoorn

Meer over Barnhoorn vind je op haar website. Barnhoorn was op 6 juli te gast in Nooit Meer Slapen, waar zij in de rubriek Open Kaart een aantal vragen over zichzelf beantwoordde.