Aantal omroepen omlaag? 'Nee, hoe meer omroepen, hoe beter!'

Vlam vindt het juist een groot goed dat er veel omroepen zijn. "Hoe meer, hoe beter", zegt hij. "Ik denk dat we in Nederland een pluriform stelsel hebben, wat heel waardevol is. Je incorporeert meningen van een heleboel mensen erin", zegt hij. Het omlaag brengen naar zes omroepen is 'arbitrair', vindt de mediakenner, die de podcast De Communicado’s maakt.

Het aantal omroepen is recentelijk uitgebreid met de komst van Ongehoord Nederland en Omroep Zwart. Die omroepen staan voor groepen die de omroep nog niet goed bediende, denkt Vlam.

Wil je meepraten over dit onderwerp? Dat kan via deze link op het platform DIT.

BBC-model

Een andere mediakenner, Mark Koster, wil juist naar minder omroepen. Sterker nog: het liefst ziet hij er maar eentje. "Het is tijd voor een BBC-model. Het is krankzinnig dat we met zoveel omroepen zitten", zegt hij. "Ik vraag het wel eens aan mijn zoons van 18 en 22 en die hebben werkelijk geen idee. Het is totaal niet na te gaan. De NPO is een soort vergaarbak waar allemaal varkentjes met hun neuzen inzitten", vindt hij.

Hij geeft toe dat er bijvoorbeeld wel verschillen zijn tussen programma’s van de linkse omroep BNNVARA en de rechtse omroep WNL, maar tussen veel andere omroepen niet.

In een soort BBC kan er prima pluriformiteit zijn, vindt Koster: "Arnold Karskens (de directeur van Ongehoord Nederland, red.) moet bij de publieke omroep de massa-immigratie kunnen bekritiseren, maar dat kan prima in een BBC-model", vindt hij. "Zet nou gewoon de beste mensen van alle omroepen bij elkaar!"

Omroepen eruit?

Koster ergert zich aan het feit dat er steeds maar omroepen bij komen, maar dat er nooit omroepen verdwijnen: "Het is een soort Hotel California", zegt hij. Hierop heeft het Adviescollege Publieke Omroep wél een oplossing gevonden: er komt een autoriteit die omroepen de deur kan wijzen als ze niet genoeg onderscheidend zijn.

Dit laatste kan op goedkeuring rekenen van Jan Slagter, die als directeur van Omroep MAX misschien wel de bekendste omroepdirecteur is. "Ik zeg al achttien jaar dat de publieke omroep een voordeur heeft en geen achterdeur", zegt hij. Omroepen moeten in de toekomst onderscheidend zijn, een maatschappelijke verankering hebben én genoeg leden. "Als je te algemeen bent, dan zou het zomaar kunnen zijn dat die autoriteit zegt dat je het bestel moet verlaten. Dat zou ik een hele goede ontwikkeling vinden."