Schrijver Oscar van den Bogaard over 'zijn vader' prins Bernhard: 'Hij was volstrekt ongrijpbaar'
- Nieuws
- Schrijver Oscar van den Bogaard over 'zijn vader' prins Bernhard: 'Hij was volstrekt ongrijpbaar'
In de naam van de zoon is het derde en laatste boek van schrijver Oscar van den Bogaard over zijn vreemde en kleurrijke familiegeschiedenis, waarin duidelijk wordt dat hij de zoon van prins Bernhard is. Maar het boek is veel meer dan onthullende proza: het is een ontroerend verhaal over falende vaders, moeders en het diepe verlangen erkend te worden. Het boek toont een zoektocht naar identiteit en een verlangen om met het verleden in het reine te komen.
Trilogie
Oscar vertelt aan presentator Gijs Groenteman bij Kunststof: "Ik hoef geen erkenning meer van de buitenwereld, het was voor mij belangrijk dat ik mezelf erkende. Ik heb een lange reis gemaakt. Kindsoldaat was het eerste deel van de drie boeken, met daarin honderd jaar familiegeschiedenis.
Deel twee was Jachthuis, dat de eerste achttien jaar van mijn leven beschrijft. Dit boek is een verhaal over een schrijver die eindelijk thuis komt bij zichzelf. En die zijn lot niet meer in handen legt van de buitenwereld. Ik ben trots op mijn autobiografie, eindelijk!"
Kunststof - Oscar van den Boogaard, schrijver
Moederfiguur
Oscars moeder speelt een bepalende rol in zijn autobiografie. Hoe zou hij haar beschrijven als ze de studio binnen zou lopen? "Ze zou een zonnebril op hebben. Een sigaret in de ene hand, een glas whisky in de ander. Ze zou laarzen met hoge hakken dragen, want die had ze altijd aan. Als kind schaamde ik me voor haar. Als volwassen schrijver ben ik heel blij met haar omdat ze volstrekt autonoom was. Ze trok zich van niemand iets aan, ze had lak aan alles. Ze was eigenlijk de gelaarsde kat. En ze was verliefd op de man die ze niet kon krijgen: Bernhard, en heeft met hem mij verwekt. Een onmogelijke liefde, dat was het."
Ondanks dat Bernhard de grote afwezige was in het leven van Oscar en zijn moeder waren er ook momenten samen: "Mijn moeder hield me vaak thuis op maandag en dan waren we soms met zijn drietjes. We hebben een paar reizen samen gemaakt, daar heb ik in mijn vorige boek Jachthuis ook over geschreven."
Het mythische bestaan van Bernhard
Hoe kijkt Oscar zelf nu naar Bernhard? "Ik zie steeds beter dat ik op een bepaalde manier op hem lijk. Bernhard ging voor het grote mythische bestaan, die trok zich nergens wat van aan, hij was volstrekt ongrijpbaar.
Hij wilde niet dat ik een schrijver werd, hij wilde me naar Fontainebleau sturen om een business school te doen. Hij hield niet echt van literatuur. Hij hield vooral van dieren, van vrouwen en van snelle auto’s. Maar dat is ook mooi want die dieren, vrouwen en auto’s waren wel bezield voor hem. Hij gaf zoveel schwung en zwierigheid aan dit stomme land, die saaie koninklijke familie. Godzijdank was er iemand die niet mee ging in die alledaagsheid. Levensenergie en vreugde, dat komt samen in mij en in dit boek."
