Wat staat de Russische dienstplichtige jongens te wachten?

Dienstplichtige jongens zouden niet gelijk naar het front mogen. Volgens de Russische Defensie zal dat ook niet gebeuren. Krielaars gelooft niet dat zij zich daar aan zullen houden. “Aan het begin van de oorlog zou dat zo zijn, maar toen bleek dat er op een gegeven moment wel heel veel dienstplichtige militairen ineens aan het front werden ingezet voor gevechtsacties.”

“De bedoeling is dat ze hoogstens voor logistiek worden ingezet. Voor aan- en afvoer van munitie en voedsel, maar ik heb inmiddels wel heel veel filmpjes voorbij zien komen van 18-jarige melkmuitjes die in de handen zijn gevallen van het Oekraïense leger. Dat zou bij deze groep ook weer kunnen gebeuren.”

Angst

Toen de oorlog in Oekraïne begon waren er, volgens Krielaars, een grote groep jonge mannen die Rusland verlieten. “Die vreesden dat ze opgeroepen zouden worden voor militaire dienst. Er was zelfs een moment waarop een staat van beleg afgekondigd zou worden, waarop alle mannen tot aan zestig jaar oud zouden moeten dienen. Dat was het moment waarop heel veel van kennissen en vrienden in Moskou dachten: wegwezen, gauw naar Georgië, Oezbekistan of Europa. Wegkomen nu het nog kan.”

Veel Russische jongens en mannen verkeren nog steeds in het buitenland. “Ik begreep dat er op dit moment in Georgië tienduizenden jonge Russen zitten. Dat zijn voornamelijk journalisten of mensen met weinig geld. De wat rijkere trekken naar Europa. Ook in Oezbekistan is er een enorme Russische migratie.”

Krielaars vindt het niet gek dat veel Russische mannen en jongens niet op komen dagen voor hun dienstplicht. “Die diensttijd is verschrikkelijk. Er sterven jaarlijks zo’n 500 dienstplichtige militairen.” De dienstplichtigen krijgen nogal wat te verduren. “Ze worden mishandeld, verkracht en in elkaar getrapt. Het is iets heel gewoons”, legt hij uit.

Moeders

“Er is ook een organisatie van soldatenmoeders die opkomen voor de rechten van hun kinderen. Die organisatie zal dezer dagen ook een grote rol spelen”, vertelt Krielaars. Deze moeders willen vooral weten waar hun kinderen zijn. “Ze hebben van bijna alle soldaten hun mobiele telefoon afgenomen. Die jongens zijn op een gegeven moment gewoon verdwenen. Dan zeiden ze tegen hun ouders: we zijn op oefening ergens, dan bleken ze toch in Oekraïne te moeten vechten. Dat weten die ouders dus niet en die moeders willen weten: waar zijn onze kinderen?” Die informatie krijgen ze niet snel. “Je krijgt in de regel pas bericht als je kind gesneuveld is.”

Maar zelfs dat gebeurt niet zo heel veel in de oorlog in Oekraïne. “Er zijn heel veel jonge militaire gesneuveld. Je ziet de beelden van de lijkzakken. Die worden dan ergens in een mortuarium in Wit-Rusland geparkeerd, totdat ze terug kunnen naar hun ouders in Rusland.”

Oproep

Het leger garandeert een inkomen, ook als je opgeroepen wordt. “Je krijgt soldij, maar dat zal niet hoog zijn.” Dienstplichtigen in Rusland geven daar vaak ook geen gehoor aan, vertelt Krielaars. “Er worden nu jaarlijks zo’n 260.000 jongens opgeroepen, die krijgen een training van twee maanden.” Hij gelooft dan ook niet dat dit voldoende training is. “Je kunt niet zeggen dat dit soort jongens echt kunnen vechten.”