Bruno Beeckman is oorlogsverslaggever in Kiev én producer bij het Songfestival

Beeckman produceert op het Songfestival al jaren voor de radio- en tv-studio's. Volgens de journalist zelf is dat geen vreemde combinatie. Want als er geen oorlog is, moet je als freelancer toch uitwijken. "Zes dagen terug was ik nog in Kiev, daarna ben ik direct doorgereisd naar Turijn voor het Eurovisie Songfestival."

'De oorlog blijft je overal achtervolgen'

Beeckman deed verslag van de oorlog in Oekraïne, om van daaruit naar een van de meest verbroederende evenementen van Europa te vliegen. Maar zich helemaal losmaken van Kiev gaat niet. "De oorlog blijft je overal achtervolgen", zo vertelt de correspondent.

"Eerder deze week sprak ik drie Oekraïense vluchtelingen, die zaten hier in Turijn op een bankje. Ik dacht: 'Ik zeg even gedag, twee minuten'. Maar dat werd een half uur. De dag erna kwamen er veel meer mensen uit Oekraïne naar me toe omdat ze graag recente foto's wilden zien en verhalen wilden horen uit hun stad en land."

Altijd klaar om te vertrekken

Als er ergens in de wereld iets gebeurt, moet Beeckman meteen kunnen vertrekken. Zijn vrouw vertelde eerder aan het Vlaamse Radio 2: "Hij heeft altijd al zijn documenten bij zoals paspoort en bankkaart. Hij moet meteen in het midden van het verhaal staan."

Hij leeft op het ritme van de geschiedenis dus, maar het Songfestival is óók onderdeel van die geschiedenis voor Beeckman. Net als trouwens het EK voetbal vorig jaar en de Paralympische Spelen in Tokio. "En als je dan het optreden van Oekraïne in de halve finale ziet, merk je duidelijk dat het om meer dan muziek gaat. Het gaat om hun strijd. Een strijd voor de vrijheid", vertelt de oorlogsverslaggever.

Het Songfestival verbroedert

"Ja en nee", antwoordt Beeckman op de vraag of de overgang van Kiev naar Turijn niet erg groot is voor hem. "Het is de zestiende keer dat ik bij het Songfestival ben. En wat ik zei: de oorlog gaat overal met je mee", vertelt hij. "Maar dit is een geweldig feest met de beste zangers en dansers die allemaal goed samenwerken en elkaar ondersteunen."

"Waar de politiek soms faalt in de Europese Unie, faalt het Eurovisie Songfestival niet. Het brengt zonder onderscheid alle landen samen", zegt Beeckman. Hij vindt het dan ook jammer dat Rusland niet mee mag doen dit jaar. "Hopelijk blijft dat eenmalig."

Behoefte aan saamhorigheid

Na de eerste halve finale zag Beeckman blije Italianen. "Gisteren was het zo hoopgevend dat de kijkcijfers 30 procent hoger waren dan in Italië werd verwacht. Het is zelfs het grootste aantal sinds 1991. Het toont volgens mij aan dat mensen echt behoefte hebben aan saamhorigheid."

En die behoefte is er ook in Oekraïne. Beeckman sprak in Turijn de Oekraïense band Kalush Orchestra en vroeg hen een boodschap voor Oekraïne in te spreken. "Dat is in Oekraïne afgespeeld. En als je de reacties ziet, dan is het echt een volksfeest in Kiev. Oekraïne leeft echt wel mee." En dat is ook een opsteker voor topfavoriet Oekraïne: "Die hebben vaak al heel erg lang hun familie niet gezien." Of de groep er ook met de winst vandoor gaat, zal zaterdag blijken.