Dag 4 na de aardbeving in Turkije: 'Verslagenheid neemt toe'

"Als je 's ochtends op het Turkse nieuws kijkt zie je nog steeds hoopvolle beelden van mensen die vannacht onder het puin vandaan zijn gehaald. In Kahramanmaraş is gisteravond nog een gezin van drie gered. Die mensen hebben daar 73 uur gelegen en zijn alsnog levend naar buiten gekomen", vertelt Nazar.

"Dat zijn kleine lichtpuntjes in deze duistere tijd, want we weten allemaal dat er veel meer mensen niet levend worden gevonden. Gisteravond was ik bij een ingestorte flat waar ze met grote machines stukken beton aan het weghalen waren. We moeten afstand houden, maar je voelt het moment dat ze een lichaam vinden. Het wordt helemaal stil en dan komt iemand met een body bag om het weg te dragen. Dat is de sfeer hier."

'Het is net een oorlogsgebied'

"Het is een mix van paniek en wanhoop. Mensen zijn op zoek naar hun familieleden. Er zijn nog steeds plekken waar je stemmen diep onder het beton hoort, maar waar er geen mogelijkheden zijn om die mensen eruit te halen. Ook voel ik steeds meer verslagenheid. Ik was gisteren in İskenderun, daar heb ik door het centrum van de stad gelopen. Het is net een oorlogsgebied, alsof er een bom op die stad is gevallen. Je kunt het je bijna niet voorstellen."

Nazar: "Daar lopen mensen rond met hun ziel onder de arm, die niet weten waar ze naartoe moeten. Heel veel mensen zijn op zichzelf aangewezen. Vergeet ook niet hoe ongelofelijk veel mensen dakloos zijn geworden. Het gaat om tienduizenden mensen. Ook mensen wiens gebouwen niet zijn ingestort, maar wel onveilig en onbewoonbaar zijn geworden."

'Niet genoeg hulpverlening'

"Ik heb gisteren heel veel gereden. Er zijn ontzettend veel verkeersopstoppingen. Enerzijds proberen mensen het gebeid uit te komen, anderzijds probeert hulpverlening het gebied in te komen. Dan heb je nog dat de toegangswegen beschadigd zijn. Er zijn stukken waar je niet overheen kunt rijden, waar het gevaarlijk is. De hulp komt echt wel op gang, maar het is nog niet genoeg", aldus Nazar.

"Dit is een aardbevingsgevoelig land. Iedereen weet dat er elk moment een grote aardbeving kan komen. Dat is nu gebeurd. Heel veel mensen zien de regering als medeplichtig, omdat er niet genoeg is gedaan om huizen en steden aardbevingsbestendig te maken. Er is nu ook kritiek op het gebrek aan hulpverlening. Er zijn al een aantal protesten geweest bij bezoek van officials op de rampplek. Mensen die zeiden: ga weg, jullie zijn er toch niet voor ons, dus jullie zijn niet welkom. Dat zal de komende tijd meer worden."