Vlaggenwacht voor Russische ambassade in Den Haag blijft tot de Russen vertrekken

Vlaggenwacht

"Het begon in een opwelling," zegt een van de initiatiefnemers. Twee jaar gleden bestelde hij op internet een stapel Oekraïense vlaggen en hing ze op aan de dranghekken. Keer op keer werden ze weggehaald, waarop hij besloot er dan maar bij te blijven staan. Passanten raakten enthousiast, gingen meedoen en nu is er een groep van eer dan 150 vrijwilligers die via een app contact houden en bij toerbeurt een uur de wacht houden; ze noemen zich de Vlaggenwacht.

De blauw-gele tweekleur is inmiddels een vertrouwd beeld in de Andries Bickerstraat. De kleine vlaggetjes hebben plaats gemaakt voor een grote, van 20 meter lang en twee meter hoog die dagelijks wordt vastgemaakt tussen de bomen tegenover de ambassade. In alle vroegte hangen de eerste vrijwilligers hem op, en aan het eind van de dag neemt de laatste hem weer mee. Iedere dag, weer of geen weer, en ook in de weekenden.

Steun aan Oekraïne

De Russische diplomaten proberen de actie te negeren maar konden op sommige momenten hun irritatie niet verbergen. Zoals de keren dat auto’s met open raam kwamen langsrijden en keihard het Russische volkslied lieten horen. Of de dag dat de tuinman urenlang bezig ging met een bladblazer op een stukje dat in een half uur klaar had kunnen zijn. Bij wijze van akoestisch weerwoord heeft de Vlaggenwacht muziek. Een accordeonist speelt meermaals per week Oekraïense liederen, en regelmatig worden in het Oekraïens liederen aangeheven.

Vorige week kreeg de Vlaggenwacht gezelschap van een ander protest: tegen de moord op dissident Aleksej Navalny. Tegen het muurtje van de ambassade groeide dagenlang de rij bloemen en kaarsen ter nagedachtenis van de politicus die omkwam in een strafkamp.

"Het gevoel iets te moeten doen, de Oekraïeners te steunen," is de meest gehoorde motivatie onder de vrijwilligers, “opdat deze oorlog niet in de vergetelheid raakt.” De ambitie om niet op te geven is groot. "We blijven tot de oorlog is afgelopen," zegt een van de wachters van het eerste uur, "al moeten we hier nog drie jaar staan."