Crisisberaad in Libanon na brede en grootschalige protesten

Het openbare leven is door massale protesten tegen de regering ook vandaag ontwricht. Betogers hebben voor de vijfde achtereenvolgende dag wegen bezet. Banken zijn gesloten en de grootste vakbond heeft een algemene staking uitgeroepen.

In Nieuws en Co spreekt Lara Rense na 17.00 uur met Farah Kanaan, die sinds 1,5 jaar in Libanon woont en met Libanondeskundige Wafa Al Ali.

De protesten, die donderdag begonnen, waren aanvankelijk gericht tegen belastingverhogingen en bezuinigingen. Het ging onder meer om een belasting op het gebruik van sociale media, zoals WhatsApp en Facebook. Alle maatregelen zijn ingetrokken, maar de protesten gaan door.

Inmiddels zijn ze gericht tegen de corruptie, de politieke verlamming en de politieke elite in het algemeen. Gisteren bereikten de protesten een hoogtepunt toen honderdduizenden mensen de straat op gingen.

Maatregelen

Premier Hariri gaf zichzelf en zijn kabinet vrijdag 72 uur de tijd om met een nieuw pakket maatregelen te komen om zijn land uit de crisis te halen.

Gisteren zijn de ministers het volgens lokale media en persbureau Reuters al op hoofdlijnen eens geworden. Een belangrijk onderdeel is een aanzienlijke verlaging van de salarissen van ministers, parlementsleden en hogere overheidsfunctionarissen.

Ook zou er een akkoord zijn over de privatisering van de kostbare en inefficiënte telecommunicatie- en elektriciteitsbedrijven. Verder zouden de centrale bank en de private banken miljarden dollars moeten bijdragen om het begrotingstekort van de overheid volgend jaar naar nul terug te brengen.

Hoge werkloosheid

Libanon kampt zoals veel landen in het Midden-Oosten met een hoge werkloosheid en beperkte economische groei. Ook is de staatsschuld veel te hoog - anderhalf keer het bruto nationaal product.

De problemen worden deels geweten aan het politieke systeem, waarin de macht volgens een vaste verdeelsleutel is gespreid over soennieten, sjiieten en christenen. Premier Hariri is een soenniet, maar ook de sjiitische Hezbollah-beweging maakt deel uit van de regering. Dat systeem heeft de vrede en stabiliteit sinds 1990 na jaren van burgeroorlog weten te handhaven, maar lijkt ook stagnatie en corruptie in de hand te werken. Politici zijn geneigd de steun van 'cliënten' uit hun eigen groep te kopen.

Opvallend aan de protesten van de laatste dagen is dat er mensen van allerlei achtergronden aan meedoen en dat de demonstranten zich tegen hun eigen leiders keren.