Wat betekent Trump's terugkeer voor de geopolitieke machtsbalans?

Nieuwe wereldorde

Met de herverkiezing van Donald Trump lijkt er een draai te zijn geweest in de geopolitieke wind. Zo lijken de onderliggende spelregels van volkssoevereiniteit te vervagen en is er een trend merkbaar van ouderwetse machtspolitiek. Een voorbeeld van deze nieuwe machtspolitiek is het voornemen van Donald Trump om Panama, Canada en Groenland in te lijven bij de Verenigde Staten. Dit is minder onwaarschijnlijk en clownesk dan het lijkt, legt Rob de Wijk uit. Volgens hem wijst dit op een herintrede van de ‘Negentiende Eeuwse machtspolitiek’.

Rusland is het weer, China het klimaat

Naast de Amerikaanse interventies in de nieuwe wereldorde zijn er nog twee andere spelers op het toneel die Europa in de gaten moet houden, China en Rusland. Volgens de Wijk doet de VS het economisch gezien erg goed de laatste jaren, maar toch lijkt China de technologische winnaar te worden van dit decennium. China is dan ook de grootste concurrent van de VS voor de hegemonie op het wereldtoneel. Tegelijkertijd is de hybride-oorlog die Rusland voert tegen Europa zeer verontrustend. Toch blijft het van belang dat Europa een politiek van de lange adem voert, aldus de Wijk.

Europa de zachte heelmeester

De reactie van Europa op dit soort veranderingen doet volgens de Wijk denken aan een eeuwenoude wijsheid: 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden'. Europeanen zijn de laatste decennia niet in staat geweest lering te trekken uit verontrustende signalen, licht Rob de Wijk toe. "In 2005 zagen we al dat er een politiek van de ‘bokito wereld’ begon te ontstaan. Trump is in deze zin ook geen uniek fenomeen. Het is daarom een gemiste kans voor Europa geweest om niet op deze vroege signalen te reageren."