Deze 72-jarige activiste is onvermoeibaar

NPO Radio 1-verslaggever Marcel Dekker spreekt met haar af in de Berlijnse wijk Rudow. Gewapend met een katoenen tas waarop de tekst “Wer von asylflut redet hat Ebbe im gehirn” (wie van over asielvloed spreekt, heeft laagwater in z’n kop) wordt al heel snel duidelijk hoe Schramm in het leven staat. Iedereen in dit land heeft bestaansrecht. Waar je ook vandaan komt of welk geloof je aanhangt.

Verderop heeft ze al een paar NPD-stickers gezien. Met een paar halen van haar glaskrabber worden ze verwijderd. In haar tas zit ook een spuitbus. Regelmatig gaat ze daarmee swastika’s te lijf. Ze komt ze nogal eens tegen in Rudow.

Voor de rechter

Zonder gevolgen is haar werk niet altijd. Irmela Schramm krijgt nogal eens naar haar hoofd geslingerd dat ze dictatoriaal is. Waarom stickers en opruiende teksten weghalen als dat eigenlijk vrije meningsuiting is? Schramm is er duidelijk over, alles wat naar rechts-extremisme riekt is fout en moet uit het straatbeeld verdwijnen.

Regelmatig moet ze voor een rechter verschijnen. Hoewel haar intenties dan misschien nobel zijn, graffiti spuiten blijft illegaal in Duitsland. Ook al is het over swastika’s. Over de kosten van de rechtszaken hoeft ze zich geen zorgen te maken. Ze wordt omringd door medestanders die dat graag voor hun rekening nemen.

De Berlijnse parel tegen extreem-rechts

Polit-Putzer Irmela Schramm wordt in de volksmond ook wel de Berlijnse parel tegen extreem-rechts genoemd. En hoewel die parel al 72 is, denkt ze er niet aan om ooit te stoppen. “Ik zou niet weten hoe."

Bekijk hier de reportage van Marcel Dekker