Zuid-Koreaanse adoptiesysteem schond systematisch mensenrechten: 'Kinderen werden adoptabel gemaakt'

Fraude blootgelegd

Na een langdurig en diepgravend onderzoek heeft een Zuid-Koreaanse waarheidscommissie vastgesteld dat het land decennialang structurele mensenrechtenschendingen pleegde bij interlandelijke adopties. Het onderzoek, dat twee jaar en zeven maanden in beslag nam, richtte zich op de adopties naar elf westerse landen en omvatte een gedetailleerde analyse van 367 dossiers. Het bestrijkt de periode van 1954 tot 1999, een tijd waarin Zuid-Korea grote aantallen kinderen naar het Westen stuurde.

"Je leest zwart op wit dat er op grote schaal fraude is gepleegd, en dat kinderen adoptabel werden gemaakt. Dat is een term waar je eigenlijk al van walgt", vertelt Mischa. Vele dossiers werden vervalst zodat geadopteerden niet meer hun ouders konden terugvinden. "In plaats van dat de naam van de vader en moeder erin werden gezet, noteerde zij dat je als vondeling was gelegd. Dat je dat ontneemt aan een kind – de basisinformatie waar je recht op hebt, zoals wie je ouders zijn en waar je vandaan komt – is natuurlijk verschrikkelijk."

Onverwacht vertrek

Alice’ moeder was vrij jong toen ze met haar vader trouwde. "Uiteindelijk heeft zij, toen ik heel jong was, mijn broer en zus achtergelaten bij mijn vader. Met mij is ze weggegaan bij mijn vader en heeft ze mij bij mijn opa en oma gebracht. Zij is gaan werken in de stad en kwam elke keer even terug om te checken hoe het met mij was." Op een gegeven moment wilde de opa en oma van Alice niet meer de zorg over haar dragen. "Toen zei mijn moeder haar baas dat ze niet kon werken met een kind, maar dat hij daar een uitstekende oplossing voor had." De baas kende een rijke familie die Alice graag wilde opvoeden. "Uiteindelijk heeft mijn moeder mij daar gebracht, omdat ze zag dat zij mij minder kansen kon bieden. Toen mijn moeder terugkwam om te kijken hoe het met mij was, heeft ze die familie niet meer kunnen terugvinden. En mij dus ook niet."

Zuid-Korea was altijd het voorbeeld van een land waar adoptie goed geregeld was. Alice vertelt hoe het zo is misgegaan. "Het adoptiesysteem is daar uitgevonden in 1955 door Harry Holt. Die had een missie van God gekregen, en dat was kinderen uit Korea redden. Dat heeft zoveel mensen op de been gebracht die ook een kindje wilde. Op een gegeven moment werd het wens gestuurd, dus moest er worden voldaan aan de wens en de vraag vanuit het Westen."

Erkenning en verdriet

Voor Mischa was het gek om het rapport van de waarheidscommissie te lezen. "Je leest zwart op wit dat er op grote schaal fraude is gepleegd. (…) Aan de ene kant is het helend, omdat je een soort van erkenning krijgt. Aan de andere kant is het ook zo verdrietig, omdat je nu weet dat het op grote schaal heeft plaatsgevonden." Bij Alice liepen de tranen over haar wangen na het horen van het nieuws. "Het was een erkenning voor de wetenschap die we altijd al gehad hebben, en ook gevoeld hebben. Het waren tranen van vreugde en tegelijkertijd van verdriet. De erkenning is het stukje vreugde, en verdriet dat het echt waar is."

Bekijk hieronder het hele gesprek tussen Sam Hagens, Mischa Blok en Alice Flikweert: