‘Geen zaken meer doen met China betekent over vier weken geen medicijnen meer’

Hij reageert op de G7-Top in Duitsland. Daar gaat het vandaag over de toenemende invloed van China in ontwikkelingslanden. Het land investeert wereldwijd veel in wegen en andere infrastructuur. De G7-leiders willen in vijf jaar tijd nu ook 600 miljard dollar investeren in infrastructuur in lageloonlanden, om een vinger in de pap te krijgen. Maar staan we door de jarenlange wereldwijde ambities van de Chinezen niet al 5-0 achter en loopt de G7 hopeloos achter de feiten aan?

Chinese arbeidsvoorwaarden hier onaanvaardbaar

Rogier Creemers, docent recht en Beleid aan de Universiteit Leiden, stelt dat wij vaak zeggen dat China de economische macht allemaal naar zich toe trekt. “Maar wij hebben ook heel veel naar China toegeduwd, in termen van economische activiteiten, die we zelf niet meer wilden doen.”

Als voorbeeld noemt Creemers de productie van iPhones. “Als die in Europa gebouwd werden onder de voorwaarden van hoe ze in China in elkaar gezet worden, dan heb je een volksopstand. Omdat de arbeidsvoorwaarden voor de westerse arbeider compleet onaanvaardbaar zijn. Wij vinden het prima om het in China te laten doen, want een Chinese arbeider stemt hier niet over arbeidsvoorwaarden.”

Investeringen goed voor kleine landen

Chinadeskundige Fred Sengers benoemt de positieve kanten van China’s investeringen. Juist hierdoor komen volgens hem zowel Europa als de VS met “eigen potjes om te investeren in de wereld, om tegenwicht te bieden tegen China. Daarmee zouden kleine landen garen kunnen spinnen omdat ze iets te kiezen hebben.” Sengers pleit ook voor een verdere samenwerking met China op gebied van wereldhandel en infrastructuur.

Verknoopt

Op de vraag of zo’n samenwerking wel wenselijk is in een land dat beticht wordt van “het schenden van de mensenrechten”, antwoordt Sengers: “Dat zijn twee verschillende dossiers.” De Chinadeskundige vindt het wel ‘een mooi ethisch standpunt’ om geen samenwerking te willen met China.

Maar hij waarschuwt daarbij direct voor praktische implicaties die dit met zich meebrengt. “Onze economieën zijn zo verknoopt, dat als je vandaag zou zeggen ‘ik wil geen zakenmeer doen met China’, dat betekent dat over vier weken de behandelingen in ziekenhuizen stoppen omdat we geen medicijnen meer hebben.”