Hoe gaat het met de mensen in Oost-Oekraïne?

“Mijn oudtante ging in een oude schuilkelder onder haar huis zitten”, vertelt Weeda in NOS Met het Oog op Morgen. Ze probeert dagelijks contact te houden met haar familie. “Ze zitten toch het dichtst bij het vuur.”

Gesprekken

Weeda heeft ook nog familie zitten in een ander deel van Oekraïne, Odessa. Die bellen elke dag met de andere familieleden in Loegansk. Weeda vertelt dat het geen fijne gesprekken zijn. “Ze zijn echt bang.” De schrijfster kreeg een berichtje nadat er een granaat was ingeslagen in een kleuterschool in het oosten van Oekraïne. “mijn oudtante zei: hij wil alles hebben.”

Bestaan

In een recente speech van Poetin zegt hij dat Oekraïne volledig gecreëerd is door Rusland en het daarom eigenlijk niet bestaat. Dat maakte Weeda boos. Die boosheid werd gedeeld onder haar Oekraïense familie en vrienden. “Op Instagram en Twitter zijn er heel veel posts trending die zeggen dan Oekraïne een eigen cultuur, vlag. Het heeft een eigen embleem en taal. Namelijk het Oekraïens.”

Volgens haar is het geen nieuwe retoriek. “Er wordt altijd maar over die geschiedenis gesproken en naar verwezen. Dat blijft een haakje waar Rusland aan wil blijven vasthouden. Ik zie het als een zinkend vlotje in het moeras.”

Kracht

Weeda heeft een roman geschreven over haar familiegeschiedenis in Oekraïne genaamd ‘Aleksandra’. In het boek beschrijft ze dat Oost-Oekraïne een enorme kracht bezit, doordat ze constant te maken krijgen met constant geweld en gevaar. “Waar het me omgaat in de roman is dat de mensen die op die grond wonen, zijn sterk. In de Donbas-regio is zo’n rijke geschiedenis van een aaneenschakeling van verschrikkelijke gebeurtenissen. Die mensen blijven heel graag op die grond wonen.”

Nu komen dezelfde bewoners weer voor hetzelfde vraagstuk te staan. “Wil je daar blijven? Mensen hebben daar hun huis, haard, kinderen. Sommige mensen hebben daar hun geliefden begraven. Ga je dan weg? Dan is het wel: we breken niet, we buigen.”