Hulp aan Nederlandse gevangenen in buitenland: 'Belangrijk dat ze als mens gezien worden'

Matthijs Geluk is de directeur van de stichting. Hij werd in 2016, toen hij predikant was in Peru, door Epafras gevraagd om zich bij de stichting aan te sluiten en gevangenen te bezoeken. Na aanvankelijke aarzeling raakte Geluk al snel betrokken. "Het is een vreemde wereld, maar verrassend boeiend", vertelt Geluk. "Je hoort verhalen die impact maken."

Noodsprong

Geluk ging zelf veel genuanceerder over gedetineerden denken na al die gesprekken in internationale gevangenissen. In sommige gevallen kreeg hij zelfs begrip voor hun daden. "Mensen die kiezen voor criminaliteit zijn verreweg in de minderheid", stelt Geluk. "Sommigen hebben bijvoorbeeld een lichte verstandelijke beperking, en daar wordt misbruik van gemaakt. Een andere groep zijn mensen die vastgelopen zijn in hun leven en een noodsprong hebben gemaakt."

Geloof als reddingsboei

Epafras biedt mentale ondersteuning aan allerlei Nederlandse gevangenen, ongeacht ras of geloof. "Geloof speelt wel een grote rol", merkt Geluk op. "De gemiddelde Nederlander is helemaal niet zo gelovig, maar in detentie ineens wel. Ik heb daar geen sluitende verklaring voor. Maar nood leert bidden."

Voorzitter en tevens oud-Kamerlid en rechter Van Dam ziet ook het belang van geloof voor de gevangenen. "Als alles onzeker is, als alles wegvalt, begrijp ik heel goed dat mensen hun levensovertuiging als reddingsboei nemen om die periode door te komen."

In zijn tijd als voorzitter heeft Van Dam als geen ander het belang van mentale steun voor de gedetineerden over de hele wereld van dichtbij gezien. "Het is zo belangrijk dat er iemand is die in je eigen taal vraagt: hoe is het met je? Voor een gedetineerde, waar ook ter wereld, is het ontzettend belangrijk dat ze weten dat er naar hen omgekeken wordt en dat ze als mens gezien worden."