Gevangenispastor Margreet over het leven in de gevangenis

Margreet Sanders werkt in een vrouwengevangenis in Limburg. "Het kan zijn dat vrouwen gewoon even op de koffie bij me willen. Of ze willen praten over iets belangrijks in hun leven. Als er iemand thuis ziek of overleden is, of als er een uitspraak of een ontwikkeling is in hun zaak."

Vertrouwenspersoon

Ze hoeft eigenlijk nooit te vragen waarvoor de vrouwen in de gevangenis zitten. "Je moet je voorstellen dat hun levensgeschiedenis op dat moment het belangrijkste thema is. Als je in de fase zit dat er nog uitspraak gedaan moet worden gedaan, dan houdt dat je dag en nacht bezig en daar wil je over praten. Ik ben een vertrouwenspersoon voor ze. Ik rapporteer naar niemand en dat weten ze ook. Bij mij kunnen ze hun hart luchten."

Baby's

Sommige verhalen raken de gevangenispastor diep. "In deze gevangenis zitten ook vrouwen met kinderen. Er is een vrouw die met haar baby naar mijn bijbelgroep komt. Die baby is altijd stil maar van de bewakers hoor ik dat het iedere dag op hetzelfde tijdstip gaat huilen. En dat is om vijf uur 's middags als de deur van de cel dichtgaat voor de nacht. Iedereen vindt dat het meest verschrikkelijke moment van de dag. En het is alsof het baby'tje dat voelt."

December is sowieso een zware maand in de gevangenis. "Er zijn dames die zeggen: ik tel geen jaren maar ik tel kerstbomen. Zoveel kerstmissen zitten ze al binnen. Wij maken er wel het beste van met kerstactiviteiten en dan is het ook best gezellig maar ze willen het natuurlijk liever met familie vieren."