In Oekraïne gaat het gewone leven door: 'In een koffiebar is het even geen oorlog'

"Ik zag ongeveer een week geleden die raketaanslag in Kryvy Rih, in het zuiden van Oekraïne. Ik ken die stad goed, ik ken de straat van het flatgebouw met dat gapende gat", zegt Driebergen. "Ik ken mensen die in die straat wonen. Ik heb ze natuurlijk meteen gebeld."

"Van een afstand is het allemaal zo'n ongelooflijke horror. Als je in het land zelf bent, leer je daar op een of andere manier meer om te gaan. Dan werk en leef je ermee. Het is voor mij lastiger om veraf te zijn dan dichtbij."

'Het leven gaat door'

"In Oekraïne gaat het gewone leven ook door, ondanks de dagelijkste raketten. Ook vandaag is weer een dorpje in de regio Cherson geraakt. Een heel gezin met een baby is omgekomen. Dat voelt heel machteloos van een afstand, zeker als je eigenlijk vrij bent."

"Maar oorlog is niet alleen die raketten", aldus Driebergen. "Als een raket ergens neerkomt, gaan journalisten daarheen. Dan spreken we de slachtoffers, filmen we de schade en maken we daar een verslag over. Maar het leven gaat door."

'Gewone leven is het beschermen waard'

"De economie moet draaiende blijven. Misschien moeten wij daar toch meer aandacht voor hebben. Door de meeste Oekraïners wordt de oorlog gezien als een aanval op dat gewone leven", weet Driebergen.

"Het begrip normaal leven, normalʹne zhyttya, staat in Oekraïne gelijk aan het bestellen van een koffie bij een koffiebarretje. Dan is het even geen oorlog. Juist dat leven is de moeite van het beschermen waard.

'Front zit vast'

"Wat de strijd betreft, die zit vast aan het front. Er wordt wat progressie geboekt door de Oekraïners. De Russen zijn in de verdediging gedrongen, maar ik hoorde vandaag de Oekraïense minister van Defensie nog zeggen dat er soms wel vijf landmijnen op één vierkante meter liggen."

Driebergen: "Kun je je dat voorstellen? Hoe kom je dan ooit verder? Hoe kom je daar door?"