Telling toont divers beeld dak- en thuislozen

Het stereotype beeld van een dakloze man op een bankje klopt niet, volgens Sermondt. "De groep mensen op straat is slechts het topje van de ijsberg. De meeste daklozen verblijven uit nood bij familie of bekenden op de bank. Of bijvoorbeeld op een camping", legt hij uit. Vorig jaar vond er voor het eerst een daklozentelling plaats in twee regio’s. Uit die telling kwam al een divers beeld, dat wordt bevestigd door de uitgebreidere telling van dit jaar.

Omvangrijke telling

Volgens Sermondt lukt het met deze omvangrijke telling om zicht te krijgen op groepen die anders verborgen zouden blijven. Dat komt door het grote aantal betrokken partijen. "Bij de telling vragen we heel veel organisaties. Niet alleen maatschappelijke opvang, maar ook zorginstanties, sociaal werk en organisaties in de wijk." Toch is er volgens hem nog in te weinig gemeenten geteld om cijfers te vertalen naar een landelijk aantal. Ook blijven er altijd mensen buiten beeld. "Dit is dus echt het minimum aantal", zegt Sermondt. "En we weten vanuit onderzoek van de Hogeschool Utrecht dat het aantal dak- en thuislozen en arbeidsmigranten die in slechte panden of op campings leven waarschijnlijk nog veel groter zijn."

Belang gemeenten

Toch zijn deze bevindingen van groot belang voor gemeenten, legt Sermondt uit. "Ik ben ervan overtuigd dat het helpt om te weten hoe groot het probleem is en om wie het gaat." Zo kunnen cijfers bijvoorbeeld gebruikt kunnen worden om afspraken te maken met woningbouwcorporaties over hoeveel woningen zij moeten reserveren voor daklozen of mensen die dreigen dakloos te worden.

Sermondt voegt daar aan toe dat het betrekken van verschillende maatschappelijke organisaties van groot belang is bij het preventiever aanpakken van dakloosheid in Nederland. "Want zij hebben veel meer zicht op die verborgen groepen."