Jason Bhugwandass: 'De gesloten jeugdzorg is een exces, een gevangenis'

Jason legt uit hoe de problemen in de gesloten jeugdzorg zijn ontstaan. "In de jaren negentig hadden we een tekort aan plekken. Kinderen mochten toen voor een periode van zes weken opgevangen worden in de jeugdgevangenis. Dat betekende dat onschuldige kinderen bij criminele jongeren terecht kwamen."

'Een kopie van de gevangenis'

Destijds werd dat als noodmaatregel gebracht, maar de situatie escaleerde, vertelt Jason. "Kinderen zaten er geen zes weken, maar veel langer, zelfs langer dan kinderen die er strafrechtelijk geplaatst waren."

"In 2008 werd gezegd: dit is misschien wel raar", aldus Jason. "Uit onderzoek bleek: tachtig procent van de kinderen die civielrechtelijk daar zat had geen geen besloten plaats nodig, ze konden gewoon open of ambulant behandeld worden. Alleen hadden we die zorg nog niet op orde."

En dat was het begin van de gesloten jeugdzorg. Jason: "Toen waren er panden nodig en werden leegstaande gevangenissen gebruikt. Dan heb je personeel nodig, en dat was precies hetzelfde personeel dat destijds in de gevangenis had gewerkt. Je had dus een kopie van de gevangenis."