NFI ontwikkelt methode om doodsoorzaak slachtoffers sneller te achterhalen

Op de grond ligt een pop die het slachtoffer moet voorstellen. Om hem heen ligt bloed. Dat is echt bloed, vertelt Roos van het NFI. “Meestal gebruiken we bloed van een rund of een varken voor dit soort simulaties.” De crimescene is afgezet met kleine stickertjes en referentielinialen. “Dit is de uitgangspositie voor het programma wat we gaan gebruiken”, aldus Roos.

“Het nieuwe systeem is er om het tijdstip van overlijden te bepalen. Je kunt je voorstellen dat op het moment dat een tijdstip van overlijden niet bekend is en men rekening moet houden met plus of min zes uur, je een heel groot tijdsframe hebt waarin men moet gaan zoeken. De politie moet dan heel veel onderzoek gaan doen in dat tijdsframe. Bijvoorbeeld alibi’s checken van verdachten maar ook camerabeelden uitlopen. Je kan dat allemaal vernauwen als je dat tijdsframe kan inkorten. Dan is dat natuurlijk een tijdswinst voor de politie.”

Nieuw systeem

“We hebben nu een systeem ontwikkeld waarbij we onder ideale omstandigheden op plus en min een uur kunnen komen, misschien zelfs wel iets korter. Het programma simuleert eigenlijk de afkoeling van het lichaam omdat we precies de afmeting van het lichaam weten. Het programma deelt het lichaam op in hele kleine blokjes. Op het moment dat we dat in hele kleine blokjes hebben kunnen we gebruik maken van de basis natuurkundige wetten voor afkoeling.

Tot nu toe werd er gebruik gemaakt van een ander model waarbij werd uitgegaan van een standaard lichaam. Dat standaard lichaam is een basismodel, waarbij je geen rekening houdt met of iemand heel corpulent is of heel mager. Dat is dus een probleem. Plus het feit dat je bij het oude model het gewicht van het lichaam moet weten. Je meet de temperatuur rectaal en je moet de omgevingstemperatuur weten. Dit is niet nauwkeurig genoeg om een precieze tijd vast te stellen. “Wij maken gebruik van het lichaam wat we echt hebben op het plaats delict. Dat is waar we mee gaan rekenen. Ik ga het lichaam fotografisch vastleggen, steeds een stapje opzij en zo ga ik hem helemaal rond”.

3D

Door het maken van de foto’s wordt het lichaam 3D opgeslagen in een computer. Na even rekenen, is de computerberekening klaar. “De computer geeft nu een tijdstip aan, in dit geval is dat half 6 vanochtend, maar geeft ook een tijdsframe aan van in dit geval plus of min een uur. Dat is veel closer dan wat we nu doen”, aldus Roos.