Column van Dolf Jansen over de achterhaalde politiek

De uitgeschreven column van Dolf Jansen:

“Ik heb het gevoel dat we elkaar te lang niet gesproken hebben, lieve Vroege Vogelaar. Dat kan te maken hebben met vakantie-achtige afwezigheden, of met het feit dat het heel raar zou zijn als we elkaar wel zouden spreken, want dat zou in uw geval toch echt betekenen dat u, uit frustratie over het feit dat ik u nooit echt antwoord, zit te schreeuwen tegen uw radio of laptop, en dat is gewoon niet zo heel prettig voor uw omgeving.

De zomer laat ons met vele beelden achter – een stuk ijs ter grootte van Gelderland dat afbreekt van Antarctica; Bangladesh en Houston onder water; hitte in zuid- en zuidoost- en oost- en midden-Europa die zo extreem is dat bossen zo ongeveer spontaan in brand vliegen; Donald Trump die het woord climate change officieel verbiedt; de miljoenen kippen en eieren die sneuvelden door snelle jongens van Chickfriend en een tekortschietende NVWA; en de immense kraters in Siberië en Canada door ontdooiend permafrost – maar wat ik niet kwijtraak, en volgens mij symbolisch is voor de tijd waarin we leven, zijn de verschillende allesverwoestende stalbranden die we zagen. Hoorden. Konden ruiken als we in de buurt waren.

Waarom ik het niet kwijtraak: omdat het elke keer gaat over levende wezens - legkippen, vleesvarkens, kiloknalkippen, karbonadebiggen, noem maar op – die door ons zijn vastgezet en opgefokt, en door onze nalatigheid opgepord door financiële motieven op een vreselijke manier om het leven komen. Teller tot nu toe, dit jaar: 225.000. 225.000 levende wezens die door onze schuld verbranden. Ruim een miljoen in de afgelopen 5 jaar. Let wel, dit zijn de dieren die omkomen omdat stallen nog minder brandveilig zijn dan sommige flatgebouwen in Londen, de getallen aangaande vergassing van kuikentjes en slacht van alles dat we graag bij de Keurslager zien liggen bespaar ik u.

Waarom het, voor mij, symbolisch is: het gaat over economische, financiële afwegingen. Het gaat erom dat de consument vlees wil eten en denkt dat dat goedkoop kan; het gaat erom dat de supermarkt dat dus aanbiedt, van biefstuk tot hamlap, van kipfilet tot gekweekte tilapia; het gaat erom dat die supermarkt, of de inkoopcombinatie, de tussenhandel en uiteindelijk de boeren tot de laatste cent uitperst, waarna de boer de productie blijft vergroten, en de luchtkwaliteit, het grondwater, het klimaat en het dierenwelzijn op de laatste plekken komen. En een verzekerde brandonveilige stal is dan echt goedkoper dan brandalarm, brandwerende muren en ontsnappingsmogelijkheden voor de beesten in geval van nood.

U weet dit, denk ik. We weten dit zo langzamerhand allemaal, denk ik. Behalve als we het niet willen weten.

Waar ik voor pleit is dit: elke keer dat het gaat over economie en economische groei, in uw omgeving, in de media, in de politiek, vraag u dan af over wat voor groei dat gaat. En over welk economisch model. Ik verzeker u: 98% van de economische groei waarover het in de komende weken in formatie en politiek gaat, is oude achterhaalde groei. Groei gebaseerd op fossiele brandstoffen, groei zonder enig oog voor gevolgen, groei zonder voor enig product dat we consumeren de werkelijke prijs te betalen. Rutte, Kamp, Dijsselbloem, Pechtold, Buma… het maakt niet uit. De politiek op dit moment, los van voorkeuren en partijen, heeft geen enkel beeld van hoe de wereld ervoor staat, onze invloed, onze verantwoordelijkheden. Echt nul. Het kan angst zijn, lobby, gebrek aan visie, het kan zijn dat het niet past in een one liner aan tafel bij RTL of NPO, maar het gebeurt niet. En de krijsende varkens in de stallen van Erichem en Dinkelland zijn voor mij de soundtrack bij laffe, achterhaalde politiek.”

Dolf Jansen (25 juni 1963) is cabaretier, schrijver, muzikant, presentator en marathonloper en schrijft maandelijks een column voor Vroege Vogels. Elke zondagochtend hoor je in Vroege Vogels op NPO Radio 1 nog meer over de natuur in Nederland en ver daarbuiten. Het programma wordt elke zondag uitgezonden tussen 7.00 en 10.00 uur.