Criminele leiders gebruiken straatcultuur om machtiger te worden

Give it up for the donfather

"De dons, de lokale leiders, gebruiken geweld en terroriseren de buurt", zegt Jaffe. "En met hun drugsgeld kopen ze de bewoners af in de buurt. Of ze kopen ze om, geven cadeautjes en helpen mensen in nood." Maar, ze zag nog een andere reden voor de autoriteit en de legitimiteit van de dons: de rol van de verbeelding.

Lokale leiders worden verheerlijkt in straatkunst, muurschilderingen, muziek en op dansfeesten. "Dat is een onmisbaar element in het legitiem maken van hun macht." Het individu wordt geïconiseerd, zag Jaffe. Op de dansfeesten waar ze kwam, riepen de dj's: give it up for the donfather!

In Kingston maken bekende artiesten spontaan liedjes om dons in goed licht te zetten, daar zit geen financiële stimulans achter. Jaffe: "Zij hebben geen geld nodig, zij zijn al rijk". Muurschilderingen worden wel vaak in opdracht gemaakt, maar die vraag komt van vrienden of familie van vaak wreed omgekomen leiders.

Of vrienden. Maar dat is onderdeel van een bredere traditie. Om te laten zien wie er belangrijk was voor de gemeenschap.

Geschiedenis op de muur

Toen Jaffe net was begonnen met haar onderzoek in Kingston, startte de politie een campagne om muurschilderingen over te schilderen. Omdat zij deze zien als een belangrijke factor in de legitimatie van de macht van de dons. "De bewoners waren boos, die zeiden: dit is onze geschiedenis op de muur, dit is ons geschiedenisboek. Dit zijn mensen die voor ons belangrijk zijn geweest.

Wij willen niet dat de politie dit overschildert" De politie verft de muren met een bepaalde kleur blauw. Jaffe vertelt over een schildering van Obama en Usain Bolt, waarboven de naam stond van een held. "Dus twee helden: uit de politiek en de sport. De naam van de don werd weggevaagd, maar Bolt en Obama mochten blijven staan."

Deep hangin’out

Jaffe maakte in de achterstandswijken echt deel uit van het leven van de mensen. Etnografisch onderzoek, participerende observatie in universiteitstermen. "Deep hangin’ out, noemen we dat. Meedoen met feesten, het klinkt spannender dan het is. Het is niet persé onveilig. Je moet niet zeggen: ik kom criminaliteit onderzoeken. Maar, mijn onderzoek gaat over beeldcultuur en straatkunst. Inner city leadership. Dat snapt iedereen."